Hoe Boeddha een woonwijk redde

Zwerfafval, oude matrassen en banken, drugsgebruik en graffiti. Het is een scenario dat we in slechte buurten over de hele wereld tegenkomen. De Amerikaan Dan Stevenson woonde in Oakland, in de wijk Eastlake, tegenover zo’n slecht gedeelte van de buurt. Met één simpele handeling redde hij zijn wijk van verder verval.

Stevenson is geen gelovige man, maar gelooft wél in de kracht van positiviteit. Op een dag was hij het zat dat er tegenover zijn huis zoveel troep op de grond lag en dat het notabene een hangplek was voor drugsgebruikers. Uit pure wanhoop besloot hij er een Boeddha-beeld te plaatsen. Stevenson heeft naar eigen zeggen weinig hoop in de mensheid. Hij verwachtte niet dat het Boeddha-beeld iets zou uitmaken. Hij had er zelfs rekening mee gehouden dat het beeld gestolen of beklad zou worden.

Boeddha van de straat

Maar hij zat er naast. Beetje bij beetje begonnen buurtbewoners zich te bekommeren om de Boeddha. Het beeldje werd zelfs geëerd. Stevenson zag vaak een appel of sinaasappel liggen bij Boeddha, als offer. Na een tijdje vroeg de Vietnamese buurvrouw van Stevenson of zij samen met haar zoon mochten zorgen voor het Boeddha-beeld.

Buurvrouw Vina vo en haar zoon Cuc Vo bouwden een platform voor de Boeddha. Volgens het Boeddhisme mag Boeddha zich namelijk niet op de grond bevinden. Met de tijd werd het beeld zelfs geverfd: huidskleurig met een gouden doek, zwart haar een rode lippen. Het altaar is constant in verandering. Zo werd Boeddha steeds hoger geplaatst en heeft het beeld zelfs zijn eigen huisje gekregen, iets groter dan een kinderspeelhuis. Iedere dag worden er meer sinaasappels en appels geplaatst bij de voeten van Boeddha, er wordt wierook gebrand en er klinkt gezang uit kleine speakers. Een beveiligingscamera houdt de plek in de gaten.

Niet alleen Boeddha wordt geëerd. Voor iedere verandering aan het hoekje van Boeddha wordt toestemming gevraagd aan Stevenson. Hoewel hij zijn Vietnamese buren altijd zegt dat het hun Boeddha is en dat hij er nu niets meer mee te maken heeft, krijgt hij als dank na al die tijd nog een schaal met fruit of een Vietnamese lekkernij.

Van hangplek naar altaar

Iedere ochtend om zeven uur brengen Vina Vo en andere Boeddhistische vrouwen uit de wijk een bezoek aan het Boeddha-beeld. Ze zingen, bidden en brengen een offer. Het kleine altaar heeft zelfs zijn eigen naam gekregen: Phap Duyen Tu, wat kalmte betekent.

Vina zorgt ervoor dat er goed voor Boeddha wordt gezorgd. Daarbij verjaagt ze straatkatten uit het huisje en vraagt ze daklozen om niet in het huis van Boeddha te slapen. Volgens haar zoon is de plek een populaire stopplaats. En niet alleen Boeddhisten komen een kijkje nemen bij het altaar.

‘Het is een icoon geworden van de hele buurt’, meldt Stevenson over zijn Boeddha-beeld. ‘Er zijn veel mensen die geen Boeddhist zijn, maar toch speciaal voor hem langskomen en een praatje maken met elklaar. Het is nu een plek waar mensen elkaar ontmoeten en met elkaar praten.’

Hoewel de Vietnamezen uit de buurt ervoor zorgen dat de ooit zo verwaarloosde plek netjes blijft, is Vina Vo Stevenson voor altijd dankbaar. Ze noemt zijn besluit om een Boeddha te plaatsen een goddelijke interventie.

Ook in de Daily van vandaag:
> Is dit de nieuwe manier om migraine te behandelen?
> De 5 leukste activiteiten voor op tweede kerstdag