Vijf overdenkingen om niet weg te lopen voor onze angsten voor de toekomst (ouderdom, ziekte, dood), maar om ze een plek te geven, waardoor we kunnen groeien. DOOR THICH NHAT HANH 1. Het is mijn natuur dat ik oud word. Er is geen weg om aan oud worden te ontkomen. Adem in en besef dat je van nature oud zult worden. Adem uit en besef dat je daar niet aan kunt ontsnappen. We zijn allemaal bang om oud te worden en willen daar liever niet aan denken. We willen graag dat die angst heel diep weggestopt blijft. Maar natúúrlijk word je ouder.; dat is een universele en onontkoombare waarheid. Maar de meesten van ons willen dit niet erkennen, dus leven we min of meer in een ontkenning. Toch weten we diep vanbinnen dat het waar is. Als we onze angstige gedachten onderdrukken, blijven ze daar in het donker rondspoken. Uiteindelijk zullen wij, en daardoor weer anderen, eronder lijden als we weglopen voor die angst en zal hij alleen maar sterker worden. We moeten leren accepteren dat de ouderdom een realiteit is. Als we deze overdenking reciteren is het niet slechts het herhalen van een voor de hand liggend feit, maar