De Griekse filosoof Heraclitus vatte het kort samen: panta rhei, alles stroomt. Ofwel: alles verandert, niets blijft hetzelfde. Optimistisch beschouwd kun je daarop voortborduren met het gezegde “verandering van spijs doet eten”. Althans, als je van verandering houdt. Als ik mijn kleine meid een lekkerbekje voorschotel, rent ze gillend van tafel. Alle vis is vies. Aandringen, zeuren of smeken heeft weinig zin. Terwijl het zo prettig zou zijn voor mij, le chef de cuisine, als ze de variatie zou omarmen. Want wat is het risico van niet-veranderen? Sleur, verveling en soms zelfs de dood. Voorbeelden te over van Parijse catwalk-meisjes die er een levensbedreigend dieet op nahielden. Zo mager dat ze van hun graat vielen, om in vistermen te blijven. Verandering Verandering heeft alles te maken met verwachtingen. Als je verwacht dat de situatie verbetert na een verandering, zal er eerder enthousiast gereageerd worden dan wanneer je jezelf donkere wolken of complete verdoemenis in het vooruitzicht stelt. Iemand die uit oorlogsgebied vlucht, verwacht een veiliger plek te vinden, alle risico’s op de koop toe nemend. Dan is zelfs een koud, winderig dorp in Drenthe een zeer acceptabel toevluchtsoord. Eigenwijs achterblijven is een onverstandige keuze als de bommen je om de