Véél spinnerdolfijnen in de baai! Zwemvliezen aan, snorkel op. We zwemmen uit om 6.00 uur. Het water is nog wat koud en de spanning is groot. Ik ben best een beetje bang voor die grote dieren, die zich in hun eigen terrein in hun element voelen terwijl ik geen echt watermens ben. DOOR IRENE VAN LIPPE-BIESTERFELD Ik heb daarbij nog nooit in de Stille Oceaan gezwommen en die is groot en diep! Terwijl wij die eindeloze oceaan tegemoet zwemmen, zijn ze daar ineens in mijn besnorkelde gezichtsveld. Tien, twintig, nee zevenenveertig zijn het er, met kleintjes erbij ... De spanning en angst vallen onmiddellijk weg en maken plaats voor een gevoel van rust en totaal vertrouwen. Onder mij zie ik hoe de eerste zonnestralen zich bundelen tot één punt. De groep dolfijnen zwemt daarin voort. Wonderlijk mooi in de stilte van onder water. De tijd glijdt voorbij, bestaat niet meer. Alleen nog deze stilte met de grote wezens daar in de grijs-blauwe schemering. Vanuit de diepte komen er twee naar boven, iets vóór mij. Ik zwem erheen, ze wachten op me, de ene kijkt met een schuin oog naar me, heel dichtbij. Ik kan alleen maar zeggen? \'Hallo, hallo, hallo\'