Het kloosterleven van gebed, meditatie en eenvoudige arbeid is een opmerkelijk taaie vorm van sociale organisatie gebleken. Het bestaat al bijna tweeduizend jaar, heeft de val van talloze rijken overleefd, zich met succes verweerd tegen achtereenvolgende invallen van barbaren, huurmoordenaars veranderd in keizers van het Heilige Roomse rijk. Kloosters hebben de leer veilig door de duistere Middeleeuwen geloodst, zich kunnen ontworstelen aan de greep van de Franse Revolutie, de industriële revolutie en allerlei Marxistische revoluties. Maar misschien moeten zij nu toch hun meerdere erkennen. DOOR GREGORY J MILLMAN Werk - in de moderne betekenis van het woord - is bezig het kloosterleven om zeep te helpen. In vroeger tijden waren monniken in staat zich te onderhouden door middel van landbouw en door het vervaardigen van eenvoudige maar hoogwaardige producten, zoals bier en jenever. Tegenwoordig moeten veel monniken en nonnen echter de kost verdienen door les te geven aan scholen en universiteiten of door werkzaamheden voor overheden en kerken. Die activiteiten zetten de traditionele bezinning in het kloosterleven onder druk. Zoals een pater het formuleert: \'De instellingen waarvoor wij werken, zijn niet langer tevreden met een gedeelte van onze tijd en aandacht: ze willen nu ook onze ziel.\' Hoewel monniken niet