Hoeveel weten we van de dingen waarmee we leven? DOOR JOHN C RYAN Mijn computer staart me veertig uur per week aan. Samenstelling: Mijn computer bestaat uit vijfentwintig kilo kunststof, metaal, glas en silicium. Maar het kloppend hart ervan wordt gevormd door ongeveer tien gram silicium en metaal in de vorm van geïntegreerde schakelingen die \'chips\' worden genoemd. Hoewel ze bijna niets wegen, levert het productieproces van deze chips de meeste vervuiling op. Dit proces omvat vierhonderd stappen en er komt van alles bij kijken: silicium, koolstof, zoutzuur, waterstof, ultraviolette straling, fosfor, borium, goud, zilver, diverse chemische verbindingen en precisieapparatuur. Verder bevat mijn computer koper, fiberglas, epoxyhars, nog meer chemicaliën, energie, water en soldeertin. In het beeldscherm zijn bovendien glas, chemicaliën en lood verwerkt. Impact: Bij de fabricage van deze computer werd 63 kilo afvalstoffen geproduceerd, was 27.700 liter water nodig en werd 2.300 kilowatt energie verbruikt. Actie: In plaats van het apparaat te vervangen, kan ik beter besluiten om het geheugen verder uit te breiden. Verder kan ik mijn computer uitzetten als hij niet wordt gebruikt. Maar eigenlijk had ik meteen al een laptop moeten kopen, want die genereert de helft minder afval tijdens het productieproces en verbruikt bijna