De wonderprik die de mensheid zou redden, lijkt een tijdbom te zijn die langzaam wegtikt. Afgezien van de schadelijke bijwerkingen en de onvoorspelbaarheid van vaccins zijn er steeds meer aanwijzingen dat degeneratieve ziekten als kanker, MS, Alzheimer, osteoporose, ME en Aids in direct verband staan met onze kinderinentingen. De schaduwzijde van een succesverhaal. Tijn Touber | 19 maart/april 1998 issue Vaccins gelden als een van de grootste medische successen. Maar vaccinatie is op zijn best een bot en imperfect middel. Vaccins bieden vaak niet afdoende bescherming terwijl het effect van bijwerkingen wordt onderschat. Er is nog nooit diepgaand onderzoek gedaan naar de effecten op langere termijn van vaccinaties. Toch is vaccineren in vele landen zo goed als verplicht. In Nederland niet, maar niettemin is meer dan 95 procent van de bevolking ingeënt. Vanaf drie maanden krijgen babies in fasen acht vaccins toegedient: Difterie-kinkhoest-tetanus-polio (DKTP), de Hib-prik en bof-mazelen-rode hond (BMR). De DKTP-en Hib-inentingen worden op de leeftijd van 4, 5 en 11 maanden nog eens herhaald. De BMR-prik wordt na 14 maanden gegeven. Vaccinaties raken steeds meer in opspraak. Tussen juli 1990 en maart 1994 kwamen er bij de verantwoordelijke Amerikaanse instanties 37.000 klachten over vaccinaties binnen, inclusief 471 doden.