Tien jaar na alle beloften van het kapitalisme is het leven in Polen niet veel beter geworden. Maar Polen zal het neoliberalisme verwerpen, zoals het dat eerder deed met het communisme. DOOR ANN HOOD Polen is een voorbeeld van een opmerkelijk recept voor mondiaal gebruik. Neem een land dat in 1989 van communisme overgaat op democratie, na een geweldloze revolutie die een politiek ten doel had die was gebaseerd op respect voor zaken als waardigheid en solidariteit. Pas vervolgens - zonder het volk zijn mening te vragen - de gebruikelijke neoliberale shockbehandeling toe, bestaande uit \'economische onbuigzaamheid\' en \'eenheidsdenken\'. En bekijk dan elf jaar later wat dit heeft opgeleverd: een gedemoraliseerd volk, alomtegenwoordige ongelijkheid en een uitgeputte economie. Daaruit blijkt maar weer dat dit systeem zowel ondoeltreffend als weerzinwekkend is: het is niet alleen immoreel, maar ook in economisch opzicht rampzalig. Hoe kun je nu zoiets beweren, zullen sommigen protesteren. Kijk eens naar Warschau, naar al die hypermoderne kantoorpanden, die luxe hotels, die salons van Dior en die Mercedessen! Zeker, de hoofdstad - en dat geldt nog meer voor de provinciesteden - is erg veranderd. Verdwenen zijn de grauwheid van vroeger, de lege winkels en de wachtrijen. Enige tijd geleden