Christy Svanemyr weet dat ik aan het smokkelen ben. Ze is een opgewekte therapeute met grote ogen en een gulle glimlach. Vandaag heeft ze een uur gereserveerd om via Skype over mijn probleem te praten: het lukt me niet de neiging te onderdrukken altijd aan het werk te zijn. DOOR CASEY MINER Als journalist voel ik de plicht het nieuws te volgen, mijn eigen meningen op internet te zetten en bij te houden wat anderen doen – het liefst heet van de naald. Dat is doorgaans heel leuk, maar vaak ook erg belastend. Ik moet er niet aan denken dat ik op een dag mijn mobieltje thuis zou laten liggen: wat moet ik zonder? Maar terwijl die gedachte me de nodige angst aanjaagt, klinkt ze even toch ook buitengewoon aanlokkelijk. Ik heb contact gezocht met Svanemyr omdat ik deze automatismen wil bijsturen. Helaas beginnen we vrij moeizaam. Ook tijdens deze sessie spelen mijn vaste gewoonten op. Niet dat ik mijn best niet doe; het is alleen nogal lastig om aantekeningen te maken voor dit artikel terwijl ik de instructies van Svanemyr volg om mijn handen op mijn hart en buik te leggen, mijn ogen dicht te doen en een paar