Clare Hollingworth is niet meer. Ze overleed begin januari op 105-jarige leeftijd. Lang was ze getuige geweest van het wereldnieuws, en ze had een aanzienlijke bijdrage geleverd aan de verslaggeving ervan. Amper een week in dienst, als junior correspondent in Polen voor The Daily Telegraph, zag ze op 28 augustus 1939 hoe een groot aantal Duitse tanks en andere legervoertuigen zich langs de Duits-Poolse grens klaarmaakten om Polen binnen te vallen. De Britse journaliste meldde dit aan haar redactie, ze geloofden haar waarheidsgetrouwe verslag en zo kwam deze primeur op de voorpagina van de krant: de tweede wereldoorlog stond op het punt te beginnen. Dit hoogtepunt van integere journalistiek kent een bizarre tegenpool, namelijk een staaltje duivels nepnieuws uit de propagandamachine van Hitler: Poolse soldaten hadden enkele Duitse installaties aangevallen. Deze aanval bleek te zijn uitgevoerd door nazi’s, uitgedost in Poolse uniformen. Als ‘bewijs’ trokken de Duitsers zelfs lijken uit concentratiekampen een Pools uniform aan met de mededeling dat enkele soldaten van de vijand waren uitgeschakeld. Dat was voor nazi-Duitsland een mooi excuus om Polen een lesje te leren en de ‘tegenaanval’ te starten. De rest is geschiedenis. Voor journalisten is er sindsdien niets veranderd. Ja, wel in termen van