Nog niet zo lang geleden ging bijna niemand naar de psycholoog. Althans, zo leek het. Tegenwoordig is het al wat minder taboe om hulp te zoeken voor je depressie of burn-out. Toch blijft het bezoek aan een psycholoog of psychiater het liefst toch privé. Psychische problemen hebben daardoor vrijwel altijd één ding gemeen: de mensen die eraan lijden zijn intens alleen. De website dsmmeisjes.nl verlicht die eenzaamheid. Een half jaar geleden vertelde een vriendin me schoorvoetend dat ze geen banaan durfde te pellen. ’Ik heb nooit geleerd hoe dat moet. Ik durf er ook niet naar te vragen en nu kijk ik weg als iemand anders pelt, ik ben bang dat ze weten waarom ik staar.’ Het is zo erg dat ze de keuken eigenlijk niet in wil lopen als er bananen liggen. Het aan iemand vragen was te eng, zelfs een youtubefilm openen was te confronterend. Voor mensen zoals zij, die niet naar een hulpverlener durven, was er geen plek om je verhaal te vertellen aan mensen die het begrijpen. Als de motivatie of het geld om een blog te starten er niet is, het gevoel van eigenwaarde te laag is om in de spotlights te durven treden, als