Over onze morele plicht tot liefdadigheid. In een grote stad ontkom je er niet aan zwervers tegen te komen die bedelen om geld. Wat doe je? Veel mensen twijfelen. Is het soms mijn schuld dat deze persoon het slechter heeft getroffen dan ik? Wat nu als hij het geld gebruikt voor drugs of alcohol: breng ik hem dan niet verder van huis? Liefdadigheid of morele verplichting? Al eeuwen houden filosofen zich bezig met de vraag of er een plicht is voor liefdadigheid, en als dat zo is, wat hiervoor de rechtvaardiging is. De achttiende-eeuwse filosoof David Hume stelde dat een ander het goede wensen en daarnaar handelen de belangrijkste morele plicht is. Het is de essentie van moraliteit, meende Hume, en komt voort uit de menselijke natuur: mensen zijn sociale wezens die handelen vanuit compassie. Geef aan die zwerver, zou Hume dus zeggen. Zijn tijdgenoot Immanuel Kant stelde echter dat liefdadigheid die is gebaseerd op een gevoel moreel onwaardig is, omdat het goede doen ongelimiteerd kan zijn en daardoor onmogelijke eisen kan stellen. Volgens Kant is er inderdaad een morele plicht om een ander te helpen, maar dan wel naar eigen kunnen. Kant zou zeggen dat je een zwerver alleen