Een kopje koffie drink je in maximaal een kwartier; een struik doet er zeven jaar over om vrucht te gaan dragen. Zo’n struik brengt een pond groene koffiebonen op. Koffie wordt wel een van de meest ‘democratische’ gewassen genoemd. Het schiet gemakkelijk wortel en gaat goed samen met vele andere planten en gewassen. Mark Shapiro | 1 maart/april 1995 issue In de achttiende en negentiende eeuw raakten koffiezaadjes uit het Midden-Oosten geaard in de vruchtbare grond van Latijns-Amerika, het Caribisch gebied, Zuidoost-Azië en Equatoriaal Afrika, net zoals de Westindische aardappels binnen een generatie Ierland veroverden en daar op uitgestrekte akkers werden verbouwd. Toen de vraag naar koffie in het Noorden toenam, werden miljoenen hectaren regenwoud op het Zuidelijk Halfrond gekapt. Ze moesten plaatsmaken voor koffiestruiken. Er ontstonden sociale en economische structuren ten behoeve van dit gewilde en buitengewoon winstgevende exportprodukt. Structuren die vandaag nog bestaan. Keuterboeren hebben het veld moeten ruimen en er is een landadel ontstaan, die rijk is geworden aan de drinkgewoonten van de noordelijke gebruikers. De grote meerderheid van de boeren, die als loonslaven de koffiebonen van de boom plukken, kan maar net het hoofd boven water houden, zegt Michael Rozyne, mede-oprichter en directeur-marketing van Equal Exchange.