Kiezen voor No NoCx

In de vorige editie van The Optimist kon u er al over lezen: NoCx. Het woord is een acroniem voor No Communication Xenobiotica en omschrijft alle stoffen die niet in ons lichaam thuishoren, waar het lichaam niets mee kan en die daardoor bijdragen aan gezondheidsproblemen. De vrouw die het woord in het leven riep, Ineke Haisma, schreef er al verschillende boeken over. Ze hoopt dat het woord ‘NoCx’ uiteindelijk in de Van Dale komt. The Optimist sprak Haisma over haar werk, haar boeken en haar levensmissie.

Jong geleerd, is oud gedaan. Gezonde en eerlijke voeding, het was in het boerengezin waar ze opgroeide heel normaal. Als jong meisje had ze al veel interesse voor de natuur en wist ze de namen van bijna alle planten en bloemen die in haar omgeving groeiden. ‘Zo’n veertig jaar geleden was daar op school ook aandacht voor, tegenwoordig kent geen kind deze namen nog. Wanneer je de namen wel kent, wordt het interessant en wil je steeds meer weten en ontdekken. Planten waaraan menigeen voorbij loopt, zie jij staan en zo beleef je de natuur nog intenser’, aldus Haisma.

Op de boerderij was haar vader één van de weinige boeren, die het krachtvoer van de koeien vermengde met een mengsel van zeewier. Zeewieren zijn een belangrijke bron van mineralen en spoorelementen. Haar vader was daarmee trendsetter, daar is ze trots op. Nu pas, 40 jaar later, beginnen vooral biologische boeren het veevoer weer te verrijken met zeewier en zijn er zeewier-boerderijen.

Na een culinaire carrière van twaalf en een half jaar volgde Haisma een opleiding tot orthomoleculair therapeut. In deze opleiding leerde ze alles over welke voedingsstoffen nodig zijn om de regelsystemen in ons lichaam goed te laten werken. Ze realiseerde zich ook dat mensen hiervan totaal niet op de hoogte zijn: ‘Het grootste gedeelte van de mensen weet niets over voedingstoffen en weet niets over de werking van het lichaam, terwijl meer dan 70% van alle gezondheidsklachten voeding gerelateerd is.’

Ze vertelt verder: ‘Vroeger gingen mensen dood aan infectieziekten, veroorzaakt door virussen, bacteriën en hygiëne problemen. Nu gaan mensen dood aan westerse ziektebeelden, zoals hart- en vaatziekten, kanker, diabetes, Alzheimer en reumatische aandoeningen, die NIET worden veroorzaakt door virussen, bacteriën en hygiëneproblemen maar door verkeerde voeding. De ziekenhuizen liggen er vol mee. Deze ziekten worden dus veroorzaakt door tekorten aan voedingsstoffen en industrieel bewerkte voeding.’ Haisma besloot er een boek over te schrijven en in 2013 verscheen Met Verstand Gezond, met als subtitel ‘waarom wist ik dit niet?’. Er eerst verstand van krijgen, daarna kun je gezonde keuzes maken, dat is haar motto. Het boek wordt niet alleen verkocht aan geïnteresseerde mensen, maar wordt ook gebruikt voor orthomoleculaire opleidingen. In dit boek legt ze op eenvoudige wijze uit wat ziek zijn is en hoe ziek zijn ontstaat. ‘Moeilijke zaken heb ik in begrijpelijke taal uitgelegd, ik denk dat dat het succes van het boek verklaart’, zegt Haisma bescheiden.

We eten ons ziek

De zojuist benoemde westerse ziektebeelden noemt Haisma stagnatieziekten. Dit alles legt ze uit in het dit jaar verschenen boek NoCx. Haisma bedacht één woord voor al die stofjes die van oorsprong niet in onze voeding thuishoren. ‘Juiste voedingsstoffen communiceren met onze lichaamscellen en daardoor kan de cel z’n werk doen’, verklaart ze. ‘NoCx communiceren niet met onze lichaamscellen en daardoor raakt de celwand van de cel verstopt en kunnen zaken als zuurstof en voedingsstoffen de cel steeds minder goed bereiken en afvalstoffen kunnen er niet meer uit. De functie van de cel, cellen, weefsel, organen, gaat daardoor verminderen en we worden ziek. Aderverkalking is daar een voorbeeld van, maar ook galstenen, insulineresistentie, leptineresistentie (mede oorzaak van obesitas).’ Ze legt dit alles in eenvoudige taal uit in haar boeken.

‘Misschien draag ik toch mijn steentje bij met mijn boeken.’

‘NoCx betekent No Communication Xenobiotica. Dit houdt in dat de communicatie in ons lichaam wordt verstoord door stoffen die er niet thuishoren. Voorbeelden van NoCx zijn geraffineerde suikers, transvetten, veel toevoegingen, zoals geur-, kleur- en smaakstoffen, conserveermiddelen, pesticiden en stoffen als AGE’s die in bijna al het bewerkte eten aanwezig zijn. Wanneer je weet wat ze doen, kun je er bewuster mee omgaan.’ Die bewustwording wil Haisma in haar boeken overbrengen.

Pijn

‘Het doet me echt pijn als ik in de supermarkt loop en ik een moeder met haar kinderen een kar vol NoCx-houdend eten zie duwen. Die mensen spreek ik natuurlijk niet aan, dat zou ruzie veroorzaken. Maar misschien draag ik toch mijn steentje bij met mijn boeken. Ik snap best dat het nooit honderd procent NoCx-vrij zal worden, maar met dat ene woord maak je wel het gesprek los.’ Haisma vindt dat de voedingsindustrie misbruik maakt van de onwetendheid van de consument. ‘Vroeger stierven de mensen aan infectieziekten, tegenwoordig aan ons eten.’ Wat haar betreft komt op alle suikerhoudende producten en op alle andere NoCx-producten eenzelfde soort waarschuwing als op sigarettenpakjes: ’Let op, dit product kan diabetes, hart- en vaatziekten en andere serieuze gezondheidsklachten veroorzaken’. Daarnaast hoopt ze dat al die producten onbetaalbaar worden, zodat ouders veel makkelijker keuzes gaan maken voor gezonde producten. ‘Je zou de mensen kunnen vragen waar ze bij willen horen, bij NoCx of bij No NoCx. Wanneer de wetende consument naar No-NoCx-producten gaat vragen en NoCx-producten laat liggen, dan speelt de levensmiddelenindustrie daar zeker op in’, voorspelt Haisma.

Missie

Haar missie vat ze in haar boek NoCx heel mooi samen: ‘Met één woord bewustwording overbrengen: NoCx, en met twee woorden de wereld beter maken voor mens, dier en milieu: No NoCx.’ Ze hoopt dat het woord NoCx deel gaat uitmaken van ons taalgebruik en zo gewoon wordt, dat het in de Van Dale komt.

Haisma hoopt ook dat ‘mensen er verstand van krijgen’ en daardoor NoCx-vrije producten gaan kopen. Ze realiseert zich ook dat dit geen gemakkelijke opgave is. Daarom zou ze graag voedingscoaches opleiden die gezinnen kunnen ondersteunen met koken met de juiste levensmiddelen. Dat is niet alleen goed voor de gezondheid van deze mensen, maar zorgt er ook voor dat de ziektekosten drastisch zulken dalen. Daarnaast zullen mensen ervaren dat ze op alle fronten fitter zijn en meer uit hun leven halen. ‘Laten we zorgen dat we het beter gaan doen voor de volgende generatie, dat zijn we met al deze kennis aan hen verplicht.’

In 2019 is Ineke Haisma gastauteur in The Optimist.