Het verhaal van Alexander Dekker, een ‘weigerachtige patiënt’ die op eigen wijze herstelde van een hersentumor. ‘Als dit mogelijk is, moet iedereen het weten.’ Dit artikel staat in het september/oktobernummer 2013, pagina 42 The Optimist organiseerde in September 2013 de online cursus Zorg voor jezelf met Alexander Dekker als vervolg op dit interview. Door Elleke Bal In 1987 merkte ik dat ik ziek werd. Achteraf was het waarschijnlijk een proces van langere tijd geweest. Ik had pijn in m’n nek. Mijn ogen gingen scheef staan en ik begon dubbel te zien. Ik begon spontaan over te geven. Ik verloor veel gewicht; ik was altijd zo’n 80 kilo en dat was ineens 60 kilo. Ik was 23 jaar en studeerde economie in Groningen. Studeren in de bibliotheek was een deel van mijn dagelijkse routine, maar ik zat maar op de boeken te kijken en ineens gingen m’n ogen draaien. Ik kon niets onthouden. Ik kwam maar niet door de stof heen. Mijn moeder vroeg of ik naar het oogziekenhuis in Rotterdam wilde gaan. We kenden daar een arts. Dat deed ik. Ik moest met de trein naar Rotterdam. Ik had heel veel moeite een trein uit te zoeken. Ik weet ook