De wereld kampt met een enorme migratiestroom van het arme Zuiden naar het rijke Noorden. Steeds meer politieke en economische vluchtelingen landen op westerse vliegvelden. Opvang wordt een nijpend probleem dat smoort in \'onaanvaardbare\' tentenkampen. De oplossing lijkt ergens anders te liggen. Want - in strijd met het gangbare beeld - de migranten willen het liefst naar huis. DOOR ELAINE ELIAH \'In mijn land denkt iedereen dat het hier de hemel is\', zegt de Keniaanse dominee Paul Akatsa over de Verenigde Staten. \'Maar als je niet weet wat je te wachten staat, valt dat tegen.\' Akatsa, die in een Texaanse kerk diensten verzorgt in het Swahili, heeft al veel Keniaanse studenten ontmoet die eenzaam, arm en teleurgesteld waren. Van drie weet hij, dat ze zelfmoord hebben gepleegd. De eenentwintigjarige Joan Watoro houdt voor haar familie in Kenia verborgen, dat ze elke dag twee keer acht uur werkt en nog een doktersrekening van 1600 dollar moet betalen. \'Ik kan hen niet vertellen dat ik al bijna een jaar niet naar school ben geweest. Dat zou hen te veel verdriet doen.\' Haar ouders willen binnenkort een jonger zusje naar haar toe sturen. Toch durft Joan niet uit te leggen wat voor moeilijkheden