Kris Verburgh weet hoe je gezond oud kunt worden én afvalt. Maar noem hem geen dieetgoeroe. Door Marco Visscher    Pas op ‘bladzijde ver weg’ realiseerde Kris Verburgh het zich. Verdraaid, nu was hij tóch een dieetboek aan het schrijven! En dat terwijl hij nog wel zo’n hekel heeft aan dieetboeken. En aan hun auteurs. ‘Ik geloof niet in diëten’, zegt hij. ‘Ik ben er geen voorstander van.’ Hun bedenkers dicht hij bovendien bedenkelijke motieven toe: bestsellers schrijven, productlijn verkopen, rijk worden. Een dieet veronderstelt volgens Verburgh dat je tegen je zin voor een bepaalde periode minder eet. ‘Dat is drie keer verkeerd’, telt hij. ‘Alle gezondheidsvoordelen tellen pas als je een dieet je hele leven kunt volhouden en dat lukt bij veruit de meeste diëten niet.’ Tegen je zin eten? Als gezond niet lekker is, meent Verburgh, dan is er iets mis met het dieet. En hoezo mínder eten? ‘Als je gezond eet, ga je vanzelf afvallen.’ Dus daar zat hij dan, met zijn boek De voedselzandloper, uiteindelijk 331 pagina’s dik. Dat is inclusief recepten voor onder meer een venkelsalade met roquefort, rozijnen en walnoten, en voor een ragout van asperges, champignons en kwarteleieren. Maar een dieetgoeroe wil hij