Hoe schoon is ons drinkwater eigenlijk?

In Nederland halen we ons drinkwater gewoon uit de kraan en smaakt het voor de meesten nog lekker ook. Dit is anders dan in sommige andere Europese landen, zoals Spanje en Italië, waar je duidelijk een chloorsmaak proeft. In ons land wordt het drinkwater zorgvuldig gecontroleerd. Maar hoe schoon is ‘schoon’ drinkwater precies?

Controle op drinkwater

Er is een strenge controle op het kraanwater. Drinkwaterbedrijven monitoren in opdracht van het RIVM of het voldoet aan de minimale kwaliteitseisen van het drinkwaterbesluit. Instanties komen pas in actie wanneer er een te hoge concentratie van een schadelijke stof wordt gevonden. Daarbij moet ook wetenschappelijk bekend zijn wat die schade precies is.

Zo werd tien jaar geleden de kankerverwekkende stof PFOA, die in de rivieren werd geloosd, vervangen door de GenX-stof FRD903. Begin dit jaar kreeg het chemiebedrijf Chemours definitief een vergunning om deze stof in het rivier- en rioolwater te lozen. Tegenstanders zijn van mening dat zulke chemische stoffen, die ook nog eens slecht afbreekbaar zijn, niet in ons milieu terecht zouden mogen komen. Ook niet in beperkte mate. Daarbij mag het bedrijf jaarlijks ook nog steeds twee kilo PFOA lozen.

Reststoffen in kraanwater

Wanneer je het vergelijkt met andere landen, kun je stellen dat het drinkwater in Nederland van hoge kwaliteit is. Veel van de vervuiling in ons kraanwater wordt door de drinkwaterbedrijven verwijderd. Tegelijk zullen er altijd reststoffen achterblijven. De toelaatbare hoeveelheid van een bepaalde stof wordt zorgvuldig vastgesteld. We hebben het dan ook over relatief lage hoeveelheden waarvan niet wordt aangenomen dat dit de gezondheid in gevaar kan brengen. Maar het is vervolgens wel de vraag hoe ‘veilig’ een combinatie van kleine hoeveelheden aan vervuilende stoffen kan zijn.

Hiervan bepaalt de overheid een grenswaarde. Voorbeelden van reststoffen zijn:

• Medicijnen
Resten van geneesmiddelen komen via urine en ontlasting in het riool en vervolgens in het water terecht. Dit kan een schadelijke invloed hebben op het waterleven en maakt ook het zuiveren van drinkwater lastiger.
• Hormonen en hormoonverstoorders
Mannelijke – en vrouwelijke hormonen kunnen via afvalwater in het oppervlaktewater terechtkomen. Het gaat hier met name om vrouwelijke hormonen (oestrogenen) waarvan sporen in ons drinkwater worden terug gevonden. Maar ook hormoonverstoorders spelen een rol. Een voorbeeld hiervan is BPA (bisfenol A); een chemische stof die wordt gebruikt bij de productie van kunststoffen.
• Zware metalen
Onder zware metalen vallen bijvoorbeeld lood, koper, nikkel en chroom. Uit rapportage van het RIVM blijkt dat de percentages in ons drinkwater in sommige gevallen te hoog zijn. De oorzaak hiervan zijn bijvoorbeeld buizen en leidingen van lood en koper.
• Chemische vervuiling
Door productie van goederen of voedingsmiddelen komen chemische afvalstoffen in de lucht, bodem en rivieren terecht. En dus ook in ons drinkwater.
• Microplastics
Microplastics zijn een steeds groter probleem. Ze komen namelijk overal voor, zijn onderdeel van onze plastic soup en zitten ook in het drinkwater. Momenteel wordt er door verschillende instanties onderzoek gedaan naar de lichamelijke gevolgen hiervan. Het ophopen van kleine plastic deeltjes in ons lijf kan mogelijk een negatieve invloed hebben op het afweersysteem en de balans van onze darmflora.
• Fluoride
In diverse landen wordt fluoride aan het drinkwater toegevoegd. Dit zou tandbederf voorkomen. In Nederland is dit al meer dan veertig jaar verboden. Hiervan hoeft ons water dus niet extra gezuiverd te worden.

Voor het drinken van water dat gezuiverd is van bovengenoemde reststoffen, kun je een waterfilter kopen.

Kalkaanslag

De aanslag die we bijvoorbeeld in de keuken en badkamer terug zien, komt door de aanwezigheid van kalk. Ook wel ‘hard water’ genoemd. Kalkaanslag wordt veroorzaakt door de mineralen calcium en magnesium. Goed om te weten is dat dit geen invloed heeft op onze gezondheid en het maakt ons drinkwater dus niet minder schoon. Wel kan een hoge hardheid van water kalkaanslagproblemen geven in apparaten en oppervlakten. Kalkaanslag verminderen doe je het makkelijkst door het gebruik van een waterwervelaar. Deze wervelaar verpulvert de harde (niet opgeloste) kalk. Hierdoor hoef je minder schoon te maken, gaan witgoed apparaten langer mee, heb je minder shampoo en wasmiddel nodig én droogt je haar & huid minder snel uit.

Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met Green Ads.