Dit is een verhaal dat u waarschijnlijk niet wil weten. Dit is een verhaal dat ook eigenlijk helemaal niet kán. Het is gebaseerd op vermoedens, niet op wetenschap. Het levert aanwijzingen, geen bewijzen. Dit is namelijk een verhaal over schadelijke stoffen in ons lichaam en daarover is nog weinig bekend. We weten dat kunstmatige hulpstoffen in een reeks van alledaagse producten zitten: cosmetica, kleding, meubels, elektronica, voeding -“ waarin zitten ze eigenlijk niet? We weten dat ze er een jaar of vijftig geleden niet in zaten en we weten dat die stoffen veel gebruiksgemak opleveren. We weten ook, sinds kort, dat sommige van die stoffen in ons lichaam terechtkomen. Marco Visscher | 81 november 2005 Maar dan zijn we het spoor bijster. Want wat betekent het dat die stoffen in ons lichaam zitten? Wat betekent het als wettelijk vastgestelde normen worden overschreden? Weten we dat de stoffen ziek maken? Dat ze kanker, astma of autisme veroorzaken? Dat ze jaren van een mensenleven beroven? Nee, dat weten we niet. Waarom niet? Omdat er geen wetenschappelijk bewijs is. Omdat het onmogelijk is te bewijzen wat een mix van chemicaliën doet in een levend organisme. Het is heel moeilijk, zo niet onmogelijk, een