Waarom de overgang een spiritueel geschenk is en geen proces dat je moet tegengaan. Hanny Roskamp | 136 mei 2011 Foto: Sergey Mostovoy/Dreamstime.com Ik ben nu 48 jaar. Anderhalf jaar geleden kon ik nog zeggen dat ik ‘tegen de overgang aanzat’. Maar een jaar geleden dienden de opvliegers zich aan, in series van twintig of dertig op een dag. Het was zover, geen twijfel over mogelijk. Met een rood hoofd, terwijl het zweet me uitbrak, schreef ik mijn boek De houdbare vrouw. Inmiddels ben ik ruim een jaar en ontelbare opvliegers verder. Ik moet eerlijk zeggen: ik ben wat kouwelijk aangelegd en vind het dus niet zo’n drama om het een paar minuten echt warm te hebben. Ik begrijp nu waarom ‘het vestje’ zo’n belangrijk kledingstuk is voor vrouwen vanaf een bepaalde leeftijd. Ik vind opvliegers zelfs leuk. Door mijn journalistieke en wetenschappelijke achtergrond beleef ik de overgang vooral nieuwsgierig. Mijn thermostaat schijnt enigszins ontregeld te zijn. Wat research heeft ook opgeleverd dat tijdens een opvlieger de bloeddruk korte tijd drastisch daalt. Dat is het gevolg van de vaatverwijding, die weer zorgt voor een rood hoofd. Boeiend om te weten. Toch is het niet alleen boeiend. Een recent onderzoek van