Infecties testen de weerbaarheid van een systeem. Editors | 33 juli/augustus 2000 issue De afgelopen maanden wisten eerst een 15-jarige jongen in Canada en een student in de Filippijnen de internetsites van vele vooraanstaande bedrijven plat te leggen. Het waren geen kleine namen: Yahoo.com, Amazon.com en CNN.com. \'Cyberterrorisme\', kopten kranten. Dat zal er wel mee te maken hebben, dat talrijke regeringen zich ermee bemoeiden en dat een internationaal opsporingsapparaat werd ingeschakeld om de daders op te sporen. Maar is het allemaal zo schandelijk wat er is gebeurd, omdat iedereen roept dat het dat is? Als een 15-jarige alleen of met een paar vriendjes erin slaagt belangrijke systemen plat te leggen, dan is de voornaamste conclusie niet dat die jongens slecht zijn, maar dat de systemen niet deugen. En als die systemen maatschappelijk van levensbelang zijn, dan ligt het schandelijke van de situatie bij degenen die ze zo kwetsbaar hebben uitgevoerd - niet bij een paar avontuurlijke pubers die de kwetsbaarheid ervan blootleggen. Het is met dit soort problemen in de informatiewereld net als bij levende organismen. Niet voor niets zijn \'bugs\' en \'virussen\' woorden die we gebruiken voor infectiebronnen op beide gebieden. En beide hebben te maken met de paradox,