Bewuste verandering vindt pas plaats wanneer wij anderen laten veranderen. Alles wat op de oude energie vanzelfsprekend goed ging,’ zei een vriendin laatst, ‘stagneert of mislukt nu. We zitten in de overgang naar een nieuwe energie.’ Dat heeft volgens haar te maken met het beruchte 2012-verhaal. In doemdenken over het einde van de wereld geloof ik niet, maar in berichten over een grote verandering wel. Net alsof alles wat op de oude manier lange tijd goed ging nu knarsend tot stilstand komt en we onszelf moeten vernieuwen. Maar hoe vernieuw je? De wereld is één grote krabbenmand. We houden elkaar onbewust gevangen in oude energiepatronen. Het schijnt dat je geen deksel hoeft te zetten op een mand vol levende krabben, want als er eentje wil ontsnappen, trekken de andere krabben hem weer naar beneden. Ik ben er nog niet achter of het echt waar is van die krabben, maar in elk geval is het \"krabbenmand effect\" een bekend fenomeen. Wij houden er niet van als andere mensen veranderen. Dat vinden we griezelig. Dus doen we ons best de mensen om ons heen zich te laten gedragen zoals ze dat altijd deden. Laatst had ik een \"krabbenmandje\" van mezelf te pakken.