Het gekke normaal

De zomer staat voor de deur en de virusmaatregelen zijn – terwijl ik dit schrijf – grotendeels van tafel. We kunnen weer terug naar het oude normaal. Velen hebben zich de afgelopen vijftien maanden afgevraagd hoe ‘normaal’ we voorheen bezig waren, vóór 13 maart 2020. De coronaperiode was er niet alleen één van lockdowns en een avondklok, maar ook van reflectie en heroverweging.

Aan de ene kant van het spectrum staan mensen te trappelen om de draad exact dáár op te pakken waar we tot stilstand waren gekomen. Aan de andere kant zien we enthousiastelingen die blijvende, radicale veranderingen voorstaan. En zoals cabaretier Guido Weijers in het uitgebreide interview op pagina 26 zegt: daartussenin zit een grote massa in het ‘redelijke midden’.

Zelf neig ik ernaar om de verandering op te zoeken als we daarmee dingen kunnen verbeteren. Dat geldt voor persoonlijke verandering, maar ook voor zakelijke of collectieve aangelegenheden. De redactie van dit magazine heeft het thuiswerken ontdekt, maar elkaar kunnen ontmoeten en de sfeer van een team ervaren, dat hebben we erg gemist. Toch gaan we blijvend anders werken dan voorheen.

De verandering, die wij als mens nodig hebben om in beweging te blijven, is essentieel voor ons bestaan. Voor het uitgeven van een tijdschrift is dit niet anders. In samenspel met een veranderende wereld, absorberen we de wijziging in behoefte en interesse bij ons publiek. Tegelijkertijd wil je als schrijvende journalistiek een anker zijn voor lezers, en in ons geval een baken van optimisme en positieve energie. Aan dat laatste zal niet snel iets veranderen, maar we kijken wel vooruit naar de weg die voor ons ligt. Deze editie vormt hectometerpaaltje nummer 199 op onze route. Vanaf nummer 200 ziet de wereld van The Optimist er weer iets anders uit. Jezelf telkens opnieuw blijven uitvinden is een van de mooie uitdagingen in het leven.

Daar zijn we na ruim een kwart eeuw schrijven nu wel achter gekomen. Om Guido Weijers nog eens te citeren: ‘Je moet altijd aan de rand blijven zoeken, daar is het leven interessanter’. Dat geldt ook voor The Optimist. Wij speuren aan de positieve randen van het leven en blijven dit doen. Dat is ons normaal, onze te gekke opdracht.

Roland Pluut, uitgever

rp@theoptimist.nl

PS: Ben je zelf iemand die initiatieven kent waaraan anderen kunnen meedoen om de wereld duurzamer of inclusiever te maken? Word een ‘Happy Hunter’.