Ik (60) ben gaan roeien en Margreet (85) is mijn roei-instructeur. Hoe ze dat doet? ‘Gewoon, in beweging blijven’, zegt ze olijk, ‘drie keer in de week in de roeiboot, weer of geen weer. Als je eenmaal in de boot zit, maakt het niets meer uit. Het lastige moment is om de deur uit te gaan’. Is dat alles? Zo heel vlug loopt ze niet meer. ‘Verder de suiker weg, hè, en de meeste koolhydraten. Daar werd ik trouwens heel moe van. Als ik veel noten eet, veel fruit en vis, voel ik me kiplekker. Oja, de melk en aanverwante artikelen heb ik er ook allang uitgegooid. Ik snap niet dat ze daar nog steeds allerhande sprookjes over vertellen. Melk is voor kalveren. En voor babies’. ‘Verder nog tips?’ vraag ik terwijl ik bedenk dat ik wel heel erg van bruine boterhammen met kaas houd. ‘Je moet natuurlijk wel een beetje jeugdig willen blijven en het echt willen’ lacht ze schalks. ‘En niet met andere oudjes over je kwaaltjes gaan zitten ouwebetten. Want die praten je allemaal de put in met die dooddoeners dat ouderdom nu eenmaal met gebreken komt. Onzin.’ We doen in het Westen altijd wat lacherig over