Moderne gezondheidszorg omarmt oeroud spiritueel gereedschap. Cathy Madison | 21 juli/augustus 1998 issue OP EEN BINNENPLAATS naast de hoofdingang van het California Pacific Medical Center in San Francisco is in beige en kaneelkleurige tinten een aantal concentrische cirkels geschilderd met in het midden een rozet. Dit labyrint heeft een doorsnede van twaalf meter, maar als we de kronkelige route naar het centrum volgen en weer terug, leggen we bijna vierhonderd meter af. En allemaal - zorgverleners, patiënten én bezoekers - beweren ze dat ze er kalm en stil van worden. VOLGENS ONTWERPSTER Victoria Stone is het labyrint, dat grotendeels door een anonieme schenker is gefinancierd, het eerste in zijn soort. Stone geeft les in gezondheidszorg en is daarnaast binnenhuisarchitect. Ze maakte voor haar ontwerp gebruik van het labyrintpatroon in Grace Cathedral in San Francisco, dat weer was afgekeken van de kathedraal van Chartres, waar benedictijner monniken achthonderd jaar geleden een stenen labyrint aanbrachten. \'Sommige mensen noemen het labyrint de mandala van de westerse wereld\', zegt ze. \'Ik noem het een genezend ritueel.\' HET LABYRINT IS EEN metafoor voor het betreden van de eigen kern, de plaats waar ons genezend vermogen zich bevindt. Het heeft een zeer lange geschiedenis: het klassieke