In mei 1989 reist de doodzieke Danila Castelli naar het bedevaartsoord Lourdes aan de rand van de Franse Pyreneeën. De 43-jarige Italiaanse strijdt al negen jaar tevergeefs tegen uitgezaaide baarmoederkanker. Opgegeven door de medische wetenschap besluit Castelli zich te laten onderdompelen in het ijskoude Lourdeswater, dat volgens talloze rooms-katholieken heilzame krachten bezit. Het wonder geschiedt. Castelli ervaart een grote innerlijke rust tijdens de onderdompeling. Vol vertrouwen laat zij zich onderzoeken door het Bureau des Constatations Médicales dat na 21 jaar onderzoek door artsen en theologen in 2010 constateert dat Castelli’s genezing inderdaad ‘extramedisch’ is, onverklaarbaar voor de wetenschap. Het Vaticaan erkent het wonder op 20 juni 2013. Castelli is de jongste in een rij van 69 ‘onverklaarbare genezingen’, die op voorspraak van Maria Moeder Gods in Lourdes lijken te hebben plaatsgevonden. De eerste was Catharine Latapie uit het Franse Loubajac uit 1862, die vier jaar na de eerste verschijningen aan Bernadette Soubirous op wonderbaarlijke wijze haar verlamde vingers weer kon gebruiken. En zo zijn er dus nog tientallen. Wonderbaarlijke genezingen behoren tot de standaarduitrusting van de Rooms-Katholieke Kerk. De meeste zaligen en heiligen danken hun status aan dergelijke genezingen, hoewel elk soort wonder op zich volstaat. Johannes Paulus II, paus