”The road to hell is paved with good intentions”. Rondreizend door landen als Ethiopië en Kenia komen we in aanraking met talloze projecten van Westerlingen. Ze willen de Afrikanen op weg helpen naar een beter leven. Maar ontwikkelingssamenwerking is een vak. Door gebrek aan kennis, cultuurverschillen en verkeerde connecties dreigen veel initiatieven uit te lopen op een mislukking. Betrokkenheid Veel toeristen in Kenia worden geraakt door het gebrek aan voedsel, onderwijs, goede huisvesting en medische zorg. Ze raken betrokken. Te betrokken vaak om zich te realiseren dat ze te maken hebben met een totaal andere cultuur. Op afstand zamelen ze geld in voor de bouw van een school of weeshuis. Vervolgens bouwen ze eigenhandig een lokaal en geven geld en goederen aan lokale partners. En dan gaat het vaak fout. Controle en vertrouwen Vanaf afstand blijkt het onmogelijk controle uit te oefenen op de gang van zaken in Afrika. Bovendien zijn veel initiatiefnemers van mening dat het niet kosjer is als rijke westerling controle uit te oefenen op de Afrikaanse ontvangers. Zelfs Nederlandse ministers van ontwikkelingssamenwerking hebben lang geleden aan dit euvel. En controle is pure noodzaak, aldus Marieke Clotscher. Zij had haar eigen organisatie- en adviesbureau in Den Haag,