Gro Brundtland, voormalig minister president van Noorwegen en pionier op het gebied van duurzame ontwikkeling, over vredesactivisten Elsie Christofias en Oya Talat. DOOR GRO BUNDTLAND Cyprus is al meer dan dertig jaar verdeeld. De Griekse en de Turkse Cyprioten leiden een grotendeels gescheiden bestaan aan weerskanten van de zogeheten Groene Lijn, een muur van beton en prikkeldraad, die door een vredesmacht van de Verenigde Naties wordt bewaakt en de scheidslijn vormt tussen het noorden en het zuiden. De meeste Cyprioten hopen ondanks de jaren van scheiding dat het eiland ooit weer één zal worden, en er zijn onderhandelingen gaande om tot een vredesregeling te komen. De heren politici staan weliswaar in de schijnwerpers, maar achter de schermen zijn twee vrouwen werkzaam die mij met hun intelligente optimisme de hoop geven dat er werkelijk een verenigd Cyprus in het verschiet ligt: Elsie Christofias en Oya Talat. De meeste mensen kennen hen als de twee first ladies van Cyprus, de echtgenotes van respectievelijk de Grieks-Cypriotische en de Turks-Cypriotische leider. Maar zelf werken ze ook aan verandering, terwijl ze bovendien, en dat is helemaal bemoedigend, met elkaar bevriend zijn. Tijdens een recent bezoek van The Elders aan Cyprus heb ik mevrouw Talat en