De pogingen vaccinaties beschikbaar te maken voor arme mensen in ontwikkelingslanden werkt alleen als er goede logistiek is. Maar hoe bereik je afgelegen dorpen? Blaise Judja-Sato toont in Mozambique aan dat het kan. Marco Visscher | 67 juni 2004 issue Vaccinaties kunnen een belangrijke rol spelen in verbetering van de gezondheid van mensen in ontwikkelingslanden. Is het bezorgen van deze levensreddende vaccinaties naar Afrikaanse steden is al een flinke opgave, het is nog veel ingewikkelder om ze naar de meest afgelegen dorpjes te brengen. Klinieken zijn hier vaak niet in staat de voorraad te registeren en te bewaren. Als een koelkast uitvalt, zijn de vaccinaties verpest. De westerse financiële hulp om vaccinaties beschikbaar te maken voor ontwikkelingslanden is een mooie stap voorwaarts, maar uiteindelijk draait alles om een goede infrastructuur. En daar komt Blaise Judja-Sato in beeld. ‘Het kost ongeveer vijf keer meer om afgelegen gebieden te bereiken dan een stad’, berekende Judja-Sato, voormalig werkzaam als leidinggevende bij een Amerikaans telecommunicatiebedrijf. Hij richtte in 2000 VillageReach op om in Mozambique zorg te dragen voor de logistieke afhandeling van vaccinaties. Daarvoor vond Judja-Sato partners als de Bill & Melinda Gates Foundation, het Children’s Vaccine Program en het ministerie van Gezondheid, wat