Over de stroom van vluchtelingen lezen we voortdurend in de krant. Maar over vrijwilligers – die hen helpen met alles van kleding tot taalles – is minder bekend. En die groep vrijwilligers is toch echt groter. Wat drijft hen? Nee, dat kán toch niet? Dat zullen veel mensen hebben gedacht toen GroenLinks-leider Jesse Klaver begin dit jaar zei: ‘Er zijn meer vrijwilligers dan vluchtelingen.’ Toen nrc.next die uitspraak ging controleren, bleek het nog te kloppen ook. Eind vorig jaar meldden de twee grootste organisaties die zich in Nederland inzetten voor vluchtelingen – VluchtelingenWerk Nederland en het Rode Kruis – dat meer dan 47 duizend mensen zich in honderd dagen tijd hadden aangemeld als vrijwilliger. Dat getal stond gelijk aan het aantal asielzoekers dat sinds het begin van 2015 tot eind oktober ons land was binnengekomen. Niemand weet precies hoeveel het er zijn. Vrijwilligers laten zich nu eenmaal lastig tellen. Het werk dat ze doen varieert. Ze zetten zich eenmalig in voor een inzamelactie, komen eens per maand koffie drinken met een vluchteling, werken voltijds in een asielzoekerscentrum of staan wekenlang met de poten in de modder op Lesbos. Wat ze ook doen, Klaver had zijn punt gemaakt: we lezen in