De vrije markt verziekt de gezondheidszorg. Tijn Touber | 53 februari 2003 issue Toen Akzo Nobel vorig najaar aankondigde zijn nieuwe antidepressivum Ariza pas in 2004 op de Amerikaanse markt te kunnen brengen, daalde onmiddellijk de koers van het bedrijf met ruim tien procent. NRC Handelsblad (3 oktober 2002) berichtte dat de farmaceutische industrie weinig brood zag in de bestrijding van malaria, \'omdat deze ziekte voornamelijk een probleem is in het arme deel van de wereld\'. Oftewel: niet gezondheid, maar geld en macht zijn peilers van het mondiale gezondheidsbeleid geworden. Ondanks technologische vooruitgang sterven jaarlijks veertien miljoen mensen aan infectieziekten die eenvoudig voorkomen of genezen kunnen worden. De farmaceutische industrie heeft weinig tot niets te bieden aan malarialijders in India of aidspatiënten in Zuid-Afrika. Van het researchbudget gaat negentig procent naar onderzoek naar welvaartsziekten zoals zwaarlijvigheid, hart- en vaatziekten, depressiviteit en \'sociale fobieën\'. Meer nog wordt uitgetrokken voor reclame en marketing: twee keer zo veel als aan onderzoek. De Wereldbank drukt een belangrijke stempel op het mondiale gezondheidsbeleid. Dit wordt, volgens Wereldwijd (mei 2002) ontworpen in nauw overleg met de farmaceutische industrie. Het blad citeert uit Investing in Health, een door de Wereldbank gepubliceerd document: \'Alle middelen moeten worden ingezet