Ik hoor bij een dynastie van vrouwen met maar een borst. Bij mijn moeder, mijn grootmoeders en zes van mijn tantes is een borst afgezet. Zeven van hen zijn nu dood. De twee die nog leven, hebben net een reeks behandelingen met chemotherapie en bestraling achter de rug. Ik heb ook problemen gehad: twee biopsies op zoek naar borstkanker, en een kleine tumor tussen mijn ribben met als diagnose \'op de grens van kwaadaardig\'. Dit is het verhaal van mijn familie. Terry Tempest Williams | 21 juli/augustus 1998 issue Wij zijn een familie van Mormonen die zich vanaf 1847 in Utah (Amerikaanse deelstaat red.) heeft gevestigd. \'Wijze gezegden\' in onze familie zorgden ervoor dat we ons beperkten tot gezonde voeding - geen koffie, geen thee, tabak of alcohol. Het merendeel van de vrouwen bij ons was op haar dertigste klaar met het krijgen van baby\'s. En slechts een van hen moest voor 1960 de strijd aangaan met borstkanker. Als bevolkingsgroep vertonen de Mormonen traditioneel een laag percentage kankergevallen. Is onze familie dan een medisch-cultureel buitenbeentje? Eerlijk gezegd, dachten we daar niet bij na. Degenen die dat wel deden, en dat waren vaak de mannen, hielden het simpelweg op \'slechte genen\'.