Effectiviteit van eeuwenoude Tibetaanse geneeskunst verrast westerse artsen. Editors | 24 januari/februari 1999 issue Tibetaanse artsen hebben geen röntgenapparatuur, CAT-scan of laboratoriumonderzoek nodig om een correcte diagnose te stellen. Zij voelen de pols, bestuderen de urine en luisteren naar de patiënt. Zo weet de Tibetaanse dokter feilloos de algemene gezondheid van een patiënt vast te stellen en de toestand van de twaalf orgaansystemen te bepalen. \'In enkele minuten wist een Tibetaanse geneesheer een diagnose te stellen die ik alleen met behulp van diverse wetenschappelijke onderzoeken en röntgenopnamen kon maken\', zegt de Zwitserse immunoloog Alfred Hassig in de onlangs verschenen videodocumentaire Kennis van helen. Westerse artsen kijken verbaasd, nieuwsgierig, voorzichtig en vooral ook sceptisch naar de onthulling van deze eeuwenoude geneeswijze, die de ziekte aids voorspelde en omschreef, toen Europa zich nog wentelde in de donkere Middeleeuwen. Toch worden tot op de dag van vandaag duizenden mensen behandeld volgens Tibetaanse methoden en op wonderlijke wijze genezen. Met behulp van medicijnen, gebaseerd op een complexe samenstelling van natuurlijke kruiden, planten, mineralen en metalen, wordt het genezingsproces van de patiënten gestimuleerd. Elektronische apparatuur of chemische middelen komen er niet aan te pas. Mensen met kanker of met dichtgeslibde aderen en zelfs slachtoffers van