The Optimist
The Optimist is een onafhankelijk opinietijdschrift over mensen en ideeën die de wereld veranderen.
Dankzij de Australische Deakin Universiteit zijn zonnepanelen in de toekomst misschien recyclebaar. Recyclen is momenteel niet financieel voordelig, waardoor kapotte panelen vooral bij het afval belanden.
Volgens cijfers van het CBS heeft zo’n vijf procent van alle Nederlandse woningen zonnepanelen. Deze panelen gaan in theorie ongeveer 25 jaar mee, waardoor het een duurzame investering is. Echter komen ze op de schroot terecht als ze stuk gaan, omdat het meer kost dan het oplevert om het materiaal te recyclen. Daar komt nu wellicht verandering in.
Volgens euronews.green eindigt negentig procent van alle zonnepanelen zodra ze niet meer werken op de vuilnisbelt. Dit is een probleem, vindt Anthony Vippond, de CEO van Lotus Energy. Dit energiebedrijf zet op grote schaal in op duurzame energie. ‘Zonne-energie is bedoeld als een product voor hernieuwbare energie en duurzaamheid. Het beste rendement halen uit een zonnepaneel is waarschijnlijk belangrijker dan uit elk ander product.’
In de zonnepanelen zitten siliconen verwerkt. Van die siliconen wordt materiaal gemaakt dat gebruikt wordt voor bijvoorbeeld het opschroeven van de capaciteit van lithiumbatterijen.
De reden dat zonnepanelen momenteel niet worden gerecycled, is omdat het een duur en tijdrovend proces is. Dat maakt dat het goedkoper is om ze weg te gooien dan om de onderdelen uit het afval te redden. Deakin University bedacht een manier om het recyclingproces rendabeler te maken.
Hun methode is gebaseerd op het gebruik van hitte en chemische processen. Hierbij worden geen gevaarlijke chemicaliën gebruikt, dus deze methode is niet alleen goedkoper, maar ook beter voor het milieu.
Momenteel wordt er met de methode geëxperimenteerd om te zien of de technologie op grotere, industriële schaal inzetbaar is. Niet alleen commercieel is het een veelbelovende ontwikkeling; deze recycling helpt met het verminderen van het plaatmateriaal op de stortplaatsen voor een schoner milieu.
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Schrijf je gratis in voor onze PositiefNieuwsBrief (1 tot 3 e-mails per week). Uitschrijven kun je ieder moment door op de unsubscribe-link te klikken die onderaan iedere mailing staat.
Jammer dat over het onderzoek alleen wordt vermeld “Hun methode is gebaseerd op het gebruik van hitte en chemische processen. Hierbij worden geen gevaarlijke chemicaliën gebruikt”. Ook de link naar euronews.green brengt niet meer informatie. De link daar naar “dangerous chemicals” leidt naar een artikel over de invloed van chemicaliën op de penisgrootte.
Het is dus al bij al heel erg vaag. De essentie is dat Deakin University onderzoek doet naar een manier om het recyclingproces rendabel te maken. Dat op zich is heel positief.
Via http://www.deakin.edu.au is meer info te vinden. Allereerst wordt de silica gezuiverd tot meer dan 99% en daarna wordt het fijngemalen met behulp van een speciale kogelmolen tot op nanoschaal grootte. Dat nanosilicium wordt gebruikt om goedkope batterijmaterialen te ontwikkelen.