Woensdag Dwarsdag: Praat, onderneem, heb lief, met elkaar

Praat, onderneem, heb lief, met elkaar

We moeten het maar weer eens over GenZ hebben. Die generatie jonge mensen die zoveel door elkaar wordt geschud. Geboren tussen pakweg 1997 en 2012.

Er is nogal wat kritiek op deze generatie. Lui, besluiteloos, verwend, en geen zin in hard werken. Los van de vraag of dat generaliseren nou zo erg helpt, wil ik je even meenemen naar een wereldwijd onderzoek naar deze generatie van Martijn Lampert.

Twee belangrijke uitkomsten van zijn onderzoek zijn: GenZ zoekt purpose in leven én werk. GenZ voelt zich in de steek gelaten – en voelt zich soms eenzaam – door vorige generaties.

Als je kijkt naar de wereld waarin jonge mensen terecht zijn gekomen, een wereld die vorm is gegeven door vorige generaties, dan kun je je afvragen of die vorige generaties zoveel kritiek mogen hebben op deze jongeren? Zij leggen met hun vragen de vinger op zere plekken en stellen terecht dat zij geen zin hebben om de rotzooi dan maar op te ruimen. Zoeken naar hun bestemming, willen leven vanuit een zingeving, wordt nogal tegengewerkt door de omstandigheden die de vorige generaties hebben veroorzaakt.

Hebben ze er dan helemaal geen zin meer in? Zeker wel, en betoogt Chantal Engelen, een millennial, in een column op OMO, die met haar camper ecologische boeren en tuinders langs reist: ‘Voordat ik mijn leven omgooide, was hoop ook bij mij ver te zoeken. Ik besefte niet voldoende dat de bril die je opzet, ook bepaalt hoe de wereld eruit ziet. Maar inmiddels heb ik de hoop weer teruggevonden. Door de voedselveranderaars die vol overgave werken aan een betere wereld. Door mensen die ik onderweg tegenkom en altijd willen helpen, vriendelijk zijn. Maar vooral ook de jonge mensen die op mijn pad komen geven mij hoop voor de toekomst.

Want op vrijwel alle boerderijen ontmoet ik ze: jongeren uit heel Europa die er maandenlang vrijwillig werken omdat dat ze happy maakt en omdat ze geloven dat dat is wat nu moet gebeuren. Twintigers die hun baan bij een corporate opzeggen om met hun handen in de aarde te werken. Die geen vast huis meer hebben en dat ook niet ambiëren. Jongeren die totaal anders in de wereld staan dan ik op hun leeftijd.’

GenZ is bepaald geen verloren generatie, ook al lijken ze soms de weg die wij voor ons zagen kwijt. Want ze kiezen een andere weg. Welke is soms onduidelijk. En in plaats van zich af te zetten tegen ons, vragen ze juist om ons mentorschap. Dat is ook nieuw. Waar wij de kont tegen de krib gooiden, wil deze generatie samen. Samen kijken, samen leren, samen praten.

En dat samen praten is alleen maar goed. Want te veel jongeren raken anders verloren of kiezen zelfs de weg naar zelfdoding. Te eenzaam, te weinig besef van zingeving. Dat laat het boek ‘Altijd 17’ ons zien dat deze week verschijnt bij uitgeverij Boven Peil van Optimist Media. In het boek een terugblik van Wouter de Koning naar zijn schooljaren waar een vriendin zelfmoord pleegde. Naast prachtig geschreven, ook een intens boek, met een heldere oproep: er is een andere manier. Praat, onderneem, heb lief, met elkaar.

Ron van Es, mentor, schrijver, podcast- en impactmaker

Woensdag Dwarsdag columns zijn openhartige verhalen met een randje, een ‘bite’ of een stimulans om positieve verandering in gang te zetten.