Voeding als de weg naar wereldvrede

Lenteschoonmaak. Niet alleen in huis. Ook in mijn huis. Met een tiendaagse detox. 

Geen tien dagen sapjes. Daarvan heb ik geleerd dat dat te yin is: je darmen worden slap en lui waardoor afvalstoffen niet afgedreven worden. Ook geen tien dagen vasten. Dat is te yang: je lichaam raakt in de stress en houdt alles vast omdat het denkt dat het niks meer krijgt.

Mijn detox bestond uit gezond eten in het midden van de balans tussen yinne en yange voeding: volle granen, bonen, zaden, groenten en zeewier. Geen suikers, geen koffie, geen vlees, vis, eieren of zuivel.

Tot voor de detox had ik het gevoel: ik heb honger, ik moet iets in mijn mond stoppen. Of het nu brood was, een stuk koek of een appel… als het maar vult. Tijdens de detox leerde ik maaltijden klaarmaken die voeden, wat wezenlijk anders is dan vullen. Omdat die voeding ook nog eens en tegelijk lever, darmen en nieren ontlasten, vragen die organen minder energie en blijft er door de dag heen dus meer energie over. 

Wat ik na tien dagen detox merk, is dat ik helderder naar en in de wereld kijk. Zo zie ik bijvoorbeeld, tijdens een treinrit naar buiten kijkend, een lammetje op de rug van de moeder die in het gras ligt te zonnebaden, twee mooie ganzen die overvliegen en een man die tijdens de lunchpauze uitgestrekt in het gras van ‘zijn’ bedrijf ligt. 

Deze beelden, deze verwondering zijn zo voedend! Ik neem de wereld anders waar: blijer, nieuwsgieriger en zachter. Met een ruimere blik en minder oordelend. 

Michio Kushi, een Japanse leraar die de macrobiotische voedingsleer naar het Westen bracht, kan nog gelijk hebben ook: voeding kan leiden tot wereldvrede.

Elke Leyman, theatermaker, publicist, co-founder van Re-story