Schadelijke koraalduivel automatisch verdreven

De koraalduivel vormt een groot milieuprobleem in de zeewateren van Amerika. Meer dan een miljoen koraalduivels bevolken de warme wateren rond het Caribische gebied, de Bahama’s en het zuiden van de VS. Hun komst verbijsterde wetenschappers, want tot 25 jaar geleden kwamen deze vissen alleen voor in de oceaan tussen Afrika, India en Australië. Uit DNA onderzoek bleek echter dat de vissen vrijwel allemaal dezelfde voorouders hebben.

Waarschijnlijk heeft iemand zijn aquarium leeg gekiept in zee en wisten die vissen te overleven. Het probleem met koraalduivels is niet alleen hun enorme eetlust, het is ook hun enorme capaciteit tot voortplanten. Koraalduivels leggen elke vijf dagen tot wel 30.000 eieren. In de wateren bij Amerika zijn er ook geen natuurlijke vijanden en het dier is ook zo vreemd gevormd dat de lokale vissen het dier pas zien als het te laat is.

Jacht

Het zijn bovendien frustrerend slimme vissen, want ze ontwijken de meeste vallen. Daarom was tot voor kort de enige manier om de koraalvissen weg te halen, door er met duikers jacht op te maken. De VS moedigt de jacht op deze vissen aan, ondanks hun giftige stekels. De vissen schijnen bovendien heerlijk te smaken en kosten ongeveer 35 euro per kilo. Toch is het geen effectieve manier om van de plaag af te komen. De meeste duikers kunnen tot slechts 30 meter duiken, terwijl koraalduivels veel dieper zwemmen.

Robot

Studenten aan een Amerikaanse universiteit hebben daarom een onderwaterrobot gebouwd die autonoom op jacht kan naar de schadelijke koraalduivel. De robot is voorzien van speciale speren en kan zelfstandig leren van zijn omgeving. Hij weet onderscheid te maken tussen wat wel een koraalduivel is en wat niet. Er is geen enkele menselijke hulp bij nodig. Deze robot is dus veel efficiënter. Bovendien brengt de robot de dieren ook naar het oppervlak, zodat de dieren vervolgens verkocht kunnen worden aan plaatselijke vishandels.

De robot betaalt voor zichzelf. De betrokken studenten zeggen: ‘Ons doel is om de robot over boord te zetten, zodat hij naar het rif kan zwemmen, daar een koers uitzet en zijn jacht begint. De robot kan een zoekpatroon kiezen en langs het rif zwemmen zonder dat aan te raken. De robot vormt op die manier een mooie bijdrage aan het behoud en de bescherming van de lokale vissen.’