De simpele sleutel tot geluk en gezondheid

Een Brits onderzoek heeft aangetoond dat regelmatig alleen eten, naast een psychologische aandoening, de grootste veroorzaker van een ongelukkig gevoel is. Waarom is het voor mensen eigenlijk zo belangrijk om onder vrienden en familie te zijn?

Voor sommigen is het geweldig: vorken vol verrukkelijke pasta recht uit de pan eten, het mes van de chocopasta aflikken en met een patatje-met onder de arm naar huis wandelen. Maar regelmatig alleen, eenzaam eten is iets anders. Deze ene activiteit wordt sterker geassocieerd met een ongelukkig gevoel dan wat dan ook. Met één uitzondering: het hebben van een geestesziekte. Een Brits onderzoek onder meer dan achtduizend volwassenen toonde aan dat mensen die regelmatig alleen eten bijna 8 ‘gelukspunten’ lager scoorden dan het nationaal gemiddelde. Dit resultaat bevestigt de bevindingen uit een eerder onderzoek, waar werd geconcludeerd dat mensen die ‘sociaal eten’ zich beter over zichzelf voelen en een groter sociaal netwerk hebben.

Robin Dunbar, een van de betrokken wetenschappers ligt de resultaten toe: ‘We weten simpelweg niet waarom mensen die samen eten gelukkiger zijn’. Wel is het overduidelijk dat het een belangrijk sociaal ritueel is, een moment van vereniging en omgeven met een gevoel van gezamenlijkheid. In ons chaotische leven is het een plek voor gesprek, het uitwisselen van verhalen en het geeft ons het gevoel van emotionele nabijheid. ‘Op psychologisch niveau maakt het hebben van vrienden mensen gelukkiger’, zegt Dunbar. ‘De dingen die mensen aan tafel doen maken heel goed endorfines los. Endorfines lijken in chemie erg op morfine, ze geven de hersenen een soort “high”. Dat is dus wat er gebeurt als je al die sociale dingen doet. Het is dé manier waarop primaten hun sociale banden en relaties versterken.’

Maar er zijn veel redenen waarom iemand zijn vrienden en familie niet kan zien. Gebrek aan geld, slechte mobiliteit of psychologische aandoeningen kunnen ons weerhouden mensen op te zoeken. Dit is waarom daklozen en mensen zonder werk vaker en sneller ongelukkig zijn. Mensen met een depressie kunnen zich vaak niet eens voorstellen waar ze de energie vandaan moeten halen om iemand fysiek te ontmoeten. In die gevallen kan het nuttig zijn om te bellen of elkaar via Skype te spreken. Mensen maken, in mindere mate, ook endorfines aan naar aanleiding van het horen van een stemgeluid en het zien van een positieve lichaamshouding. Toch blijft het belangrijk deze mensen te blijven uitnodigen elkaar in het echt te ontmoeten. Want als ons eten ons lichaam voedt, is het de nabijheid van anderen die onze ziel voedt.