In Noord-Syrië worden volop bomen geplant

Dertig jaar geleden stond het gebied nog vol met bomen. Het is het stoffige Rojava-gebied in het noorden van Syrië waar droge tarwe-akkers tot aan de grens met Turkije de boventoon voeren. Tot het regime besloot om ze allemaal om te hakken. Inmiddels staat het vol met jonge boompjes, maar het gebied ziet er nog steeds erg droog uit. Maar het doel van deze commune in Rojava is om het land weer net zo groen te maken als het ooit was. Want ontbossing was de methode van de Assad-dynastie om de overwegend Koerdische bevolking van Rojava te onderdrukken.

Door middel van repressive wist Syrië het Rojava-gebied te behouden als kolonie. Alle welvaart, met name tarwe en olie, werd aan het gebied onttrokken, zodat de mensen afhankelijk bleven. Maar in 2011 ontstond een machtsvacuüm, toen het regime verwikkeld raakte in een burgeroorlog. De Koerden konden hierdoor wel autonoom worden en zichzelf besturen. Daarbij volgenden zij Abdullah Ocalan. Hij bedacht een systeem van ‘democratische confederaties’, waarbij er vooral wijkraden, communes, werden opgericht. Het rechttrekken van ongelijkheid tussen mannen en vrouwen, basisdemocratie en ecologie staan centraal. Binnen de commune mogen de gewone mensen zelf beslissingen nemen over de meeste politieke kwesties. Vrouwen hebben een leidende rol en er is vastgelegd dat zij gegarandeerd vijftig procent van de leiderschapsrollen moeten vervullen.

Nieuwe ecologie in Rojava

De commune met de jonge boompjes is slechts een van de duizenden dorpjes in Rojavan. Toch zijn ze uniek, want hier kunnen internationalisten van over de hele wereld komen om te leren en bij te dragen aan een feministische én ecologische gemeenschap. De afgelopen vijf jaar is veel werk gedaan om de verbouwde gewassen diverser te maken zodat het land minder afhankelijk is van tarwe. Ook worden er veel minder pesticiden gebruikt en de gewassen die verbouwd worden zijn minder afhankelijk van water. Er worden geen nieuwe waterputten meer geslagen. Het veranderen van de ecologie van een hele regio is een enorme opgave, zeker nu er oorlog is.

Daarom begonnen de inwoners van de commune afgelopen jaar te zoeken naar een manier om een bijdrage te leveren aan deze doorlopende worsteling. Zij zijn er van overtuigd dat ecologische crises gebruikt worden door onderdrukkers, om de macht te behouden. Zo zou Turkije al tijden een rivier indammen, zodat Rojava telkens het risico loopt op droogte. Isis heeft waterbronnen vernietigd en olievelden in brand gestoken om hun bewegingen te maskeren. Zware metalen en giftig afval hebben de bodem beschadigd. De jaren van oorlog hebben ook in Rojava hun sporen nagelaten.

Dat is waarom de boomkwekerij zo belangrijk is. Die helpt bij het herstellen van de vruchtbaarheid en stabiliteit van het land. Bovendien is het een symbool voor de wil van de commune. De wil om een ecologische gemeenschap te starten, een die bijdraagt aan het leven van de vele generaties na hen.

De boompjes zijn pas het begin van de campagne. Er worden windmolens neergezet en een systeem dat water recycled tot water voor landbouw-gebruik wordt ontwikkeld. Als die in deze commune werken, zullen ze ook in andere gebieden worden neergezet. Ook buitenlandse expert op het gebied van ecologie en energie zijn welkom. Zij kunnen de commune bezoeken of hun kennis op een andere manier overdragen. Niet iedereen kan immers naar Syrië reizen.