Oproep: jouw ervaring met synchroniciteit

The Optimist 1 feb 2019 Samenleving

Heb jij weleens meegemaakt dat twee op zichzelf staande gebeurtenissen voor jouw gevoel met elkaar verbonden zijn? Sommigen noemen het toeval, maar het is meer dan dat. Jung noemde het synchroniciteit en zag het als een wezenlijk verklaringsmodel. In een nieuwe editie van The Optimist duiken wij in de wereld van synchroniciteit.

Met het thema proberen we grip te krijgen op dit ontastbare fenomeen. Want als het geen toeval is, wat is synchroniciteit dan wel? In het mei/juni-nummer van The Optimist zoeken wij daar antwoord op. Een ding is zeker, synchroniciteit is niet te voorspellen. Daarom is ons verhaal niet compleet zonder de ervaring van onze lezers – zonder die van jou. Het ervaren van synchroniciteit is individueel, eenmalig en niet te onderzoeken. Jouw verhaal is daarmee een verrijking en willen wij niet missen als ondersteuning van het thema. Sommige dingen gebeuren niet zonder reden en laten zien dat wij in verbinding staan met alles om ons heen. Door hiernaar te luisteren kan synchroniciteit ons zelfs helpen op ons eigen levenspad. Met het vertellen van onze beleving van synchroniciteit, geven we anderen een blik in onze eigen niet-causale wereld. Daarom bieden wij in nummer 186 van The Optimist platform voor persoonlijke verhalen over synchroniciteit die ons raken. Om zo meer betekenis te geven aan ‘toevallige gebeurtenissen’.

Heb jij iets meegemaakt wat je bij nader inzien misschien wel onder synchroniciteit kunt indelen? Of misschien voelde je direct al dat het voorval geen toeval kon zijn. Hoe speelt synchroniciteit een rol in jouw leven? The Optimist hoort graag jouw verhaal. Ook als je al langer gefascineerd bent door het betekenisvolle toeval horen we je graag. De meest bijzondere verhalen krijgen een plaatsje in het blad. Mail je verhaal voor 15 maart 2019 naar redactie@theoptimist.nl. Inzenders van wie het verhaal wordt gepubliceerd krijgen bericht.

The Optimist

The Optimist

The Optimist is een onafhankelijk opinietijdschrift over mensen en ideeën die de wereld veranderen.

Meer over The Optimist >

Reacties

2 reacties op “Oproep: jouw ervaring met synchroniciteit”

  1. jaren geleden, kwam een buurman me vragen of ik interesse had in 4 BMW wielen. Nou nee, ik had 4 goede banden onder mijn 20 jarige BMW. ‘s middags ging ik voor de APK, en bij de steekproef werd de auto afgekeurd, omdat als het stuur helemaal omgegooid werd, raakt de band het chassie (een papiertje ertussen maakte dit duidelijk).. Dus… ik heb die banden gekocht, de voorbanden verwisseld door deze iets smallere versie… en de auto is goedgekeurd. TOEVAL ??
    Nog een voorbeeld… ik pakte mijn mobiel op, en ineens scheen de zaklamp….maar hoe gaat dat uit? Ik snapte er niks van, instellingen bekeken, vraag gesteld…’hoe gaat de zaklamp aan/uit’, maar dit gaf geen antwoord. Mijn dochter belde me op, en ik vroeg om hulp… mam…even je scherm naar beneden swipen… inderdaad… zo kon ik de zaklamp weer uitzetten, weer wat geleerd. ‘s middags ging ik met de auto naar winkels toe, gelukkig startte de auto, maar bij terugkomst was de accu leeg. iemand om hulp gevraagd… en …. hoe handig… ik kon bij-schijnen met … mijn mobiel-zaklamp. TOEVAL ?
    ik heb op zo’n moment bewondering voor ‘De Hulp’… en lol omdat ik het door heb. Sommige ‘tegenwerkingen’ kunnen ook zo’n signaal zijn, maar die snap ik niet altijd.
    Ik ben benieuwd naar jullie artikel. Goed om hier meer over te weten, zodat er meer samenwerking ontstaat.

  2. Ik heb jaren mogen samenwerken met Tom, een zeer deskundige technicus, die mij terzijde stond bij medisch neurofysiologisch onderzoek. Plotseling verdween hij uit mijn leven, onderzocht andere mogelijkheden op de wereldbol. Ik hoorde jaren niets van hem. Toen bezocht hij me in een nachtelijke droom in mijn huis. We praatten over vroeger en toen liet ik hem uit. Ik riep hem na: ‘Tom wat is je adres?’ Hij hoorde me niet meer. Die middag viel zijn adres bij mij in de bus.

    Wat later ontmoetten we elkaar in levende lijve. Toen hoorde ik dat hij jaren dacht dat ik dood was, doordat iemand die jaloers op me was -de reden noem ik nu niet- hem dat had verteld.

    Sindsdien geloof ik ook in ‘energetische velden’, bv. in de morfische velden van Rupert Sheldrake (hoe weet de hond dat zijn baas thuiskomt) enz.enz.

Geef een reactie