NASA kan kometen die de planeet bedreigen niet vinden. Maar ze hebben een plan.

Als we films mogen geloven heeft de VS een speciale afdeling waar een aantal bijzonder gestreste bureaucraten werkt. Zij werken aan de oplossing voor elke denkbare ramp. Vulkaanuitbarsting? Check. Grieppandemie? Present! Er ligt zelfs een plan, voor als er zombies over de aarde trekken. Echt. Maar het interessantste team is misschien wel het team dat werkt aan de oplossing voor de ‘Asteroïde des Doods’.

Dat team begint graag met het slechte nieuws. Ze kunnen namelijk nooit alle asteroïden, kometen en ander ruimtepuin dat de aarde bedreigt in kaart brengen. Dat kunnen ze al niet voor de bedreigingen tot 2020, laat staan tot ergens in de volgende eeuw. Bovendien is er een aanlooptijd van tien jaar nodig om de hypothetische raket die een dergelijke asteroïde uit zijn baan gaat brengen te lanceren.

Maar er is ook goed nieuws. Ze werken eraan. Lindley Johnson is de Planetary Defense Officer (planeetverdediger) bij de NASA. Hij stelt: ‘Als er een echte bedreiging ontstaat, zijn we in staat om direct alle informatie samen te brengen. We weten dan welke opties werken en kunnen die informatie ook overbrengen aan de beslissende partijen.’

Plannen

Ten tijde van Obama werd een strategiedocument opgeleverd over de doelen van de diverse overheidsinstanties mocht een dergelijke ramp plaatsvinden. Inmiddels is dat document omgezet in concrete plannen en acties. Er staan logische dingen in zoals: hoe we asteroïden beter kunnen volgen, hun pad kunnen voorspellen en deze eventueel kunnen omleiden of opblazen. Ook staan er manieren beschreven om beter met internationale partners samen te werken zodat alle partijen aan dergelijke acties kunnen werken.

Hoewel een echte inslag zeer zeldzaam is, is het wel heel ernstig. In 2013 sloeg in het plaatsje Chelyabinsk in Rusland een meteoriet in. De lucht ontplofte letterlijk en de energie die daarbij vrijkwam verwonde duizenden mensen, voornamelijk door rondvliegend glas. Het was een kleine asteroïde van twintig tot dertig meter doorsnede. De telescopen die op asteroïden joegen, konden hem daarom niet zien. Pas toen het onze atmosfeer binnendrong, werd het object op de radar gespot. De kans dat we in de toekomst vergelijkbare ruimte-objecten zien aankomen is dan ook klein.

Asteroïdejacht

NASA heeft orders van het Amerikaanse congres om zich te focussen op asteroïden met een doorsnee groter dan 140 meter. Op dat formaat zijn astroïden namelijk groot genoeg om een hele regio te verwoesten. Maar zelfs op dat gebied hebben we nog een boel te doen, vertelt Johnson. ‘We hebben ongeveer achtduizend asteroïden gevonden in de buurt van de aarde met een doorsnede van minstens 140 meter. Maar we vermoeden dat nog ongeveer twee derde van dergelijke objecten nog niet in kaart is gebracht.’

NASA weet met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid te stellen dat zij alle asteroïden hebben gevonden die het leven op aarde zouden wegvagen. Maar ook een relatief kleine komeet, zoals die in 1908 boven het dorpje Toengoeska in Rusland op acht kilometer boven de aarde explodeerde, is gevaarlijk. Die komeet was tussen de veertig en zestig meter doorsnede, maar maakte tweeduizend vierkante kilometer bos met de grond gelijk. Als dat in een stad als Londen zou gebeuren, zouden er miljoenen doden zijn te betreuren.

NASA stelt dat het onwaarschijnlijk is dat we een dergelijk object eerder dan een paar dagen van te voren al spotten. Daarom is het eerste actiepunt van NASA om samen met de Amerikaanse luchtmacht en de National Science Foundation te investeren in meer en betere telescopen. Die kunnen dan jacht gaan maken op de asteroïden die onze planeet bedreigen.