Kinderboek – Iets meer zoals een zon

Iets meer zoals een zon van Sarah Jäger, illustraties Sarah Maus, (Uitgeverij De Vier Windstreken) is vandaag het kinderboek in de schijnwerpers.

Een boek met een hele bijzondere vorm, en daarmee actueel, is het boek van Sarah Jäger Iets meer zoals een zon. Het boek is namelijk helemaal geschreven als een serie appjes. In het begin is dat even wennen, en zoeken hoe het ‘verhaal’ nu precies gaat, maar daarna maakt dat de vorm je bekend voorkomt als je jongeren met elkaar hoort praten, eh, dit keer appen.

Het app-verkeer tussen Ava, die huisarrest heeft en Joeri, die thuis op zijn kamer zit, begint vrij onschuldig en nieuwsgierig naar elkaar, maar gaandeweg zoeken ze elkaar in appjes in wat ze moeilijk vinden, zoals hun angsten, hun woede, twijfel en geheimen.

Je hebt huisarrest omdat je van je vader geld gepikt

hebt om naar het zwembad te gaan.

Dat denk ik.

Nee, zo ben ik niet.

Je hebt nog twee kansen.

En je stuurt spraakberichten

Ook nu je weer in je kamer zit.

Je snapt nu, merk ik

dat schrijven vermoeiender is.

Ik heb nog maar één oma.

De andere kreeg borstkanker

en is drie jaar geleden doodgegaan.

(…)

Ik heb zelfs een keer over haar gedroomd.

Ze zei tegen me dat ze van me hield

en dat we elkaar weer terug zullen zien.

Geloof jij daarin? Dat je elkaar weer terugziet?

Ik weet niet of ik dat geloof,

maar ik vind het een mooie gedachte.

Aan het eind van het boek loopt het toch spaak tussen Ava en Joeri. ‘En jij doet de hele tijd alsof je van niks weet (…) Heb je überhaupt huisarrest? Tien dagen alles gelogen.’

Dan op het eind, in het hoofdstuk 0, komt het verhaal van Ava. Leert Joeri haar lange app nog mee. We weten het niet. ‘Nu weet je alles. Geloof me. Ik heb niks verzonnen.’

Ron van Es, hoofdredacteur Betekenis Boeken Club