Hypergevoelige vezels zouden robo-zenuw kunnen worden

Sommige robots kunnen al sneller bewegen en langer onder water blijven dan mensen. Dat is handig, maar niet ideaal. Want ze kunnen niet voelen wat ze aanraken. Althans, nog niet. Want in Zwitserland zijn nu ultradunne, flexibele kabels gemaakt waar elektrodes in zijn verwerkt. Zijn dit de zenuwen van de toekomst?

Die elektrodes, ook wel conductoren genoemd, zorgen ervoor dat het plastic kan reageren op aanraking door een klein elektronisch signaal te versturen. Dat klinkt als een zenuw, toch? Dat dacht het tienkoppige wetenschapsteam ook. Hoofd van het team, professor Fabien Sorin, denkt dan ook dat zijn kabels de ideale kandidaat zijn voor robo-zenuwen.

De ‘zenuw’ is eigenlijk gewoon een hele dunne glasvezelkabel vol elektrodes. Maar om die te kunnen maken begon het team met een groot blok plastic dat ze opwarmden en uittrokken tot hele kleine flexibele touwtjes. Normaal wordt daar plastic voor gebruikt dat weer uithardt, maar de wetenschappers gebruikten dit keer een type plastic dat zijn flexibiliteit behoudt. Bovendien plaatsten ze de elektrodes vooraf al waar ze ze wilden hebben. Daardoor kon de vezel de conductoren omhullen.

‘Het eindproduct lijkt op een opengeknipt elastiekje. Dun, bijna doorzichtig en super-elastisch. En omdat het zo zacht en flexibel is, kan het verwerkt worden in de buigende delen van een robotgewricht. Het is zelfs mogelijk om meerdere lagen elektrodes tegelijk te verwerken, zodat er verschillende soorten drukgevoelige sensors mee kunnen worden aangestuurd’, aldus Sorin.

Eerdere versies robo-zenuwen waren groter, volumineuzer of waren afhankelijk van een met vloeistof gevuld reservoir. Ze waren vaak ook niet op grote schaal toepasbaar. Als we willen dat robots het menselijke tastvermogen kunnen evenaren, moet de zenuw ook grote oppervlakken kunnen bedienen. De zenuw van Sorin kan dat én hij kan gemakkelijk op grote schaal worden geproduceerd.

Het Zwitserse team heeft nog geen concrete plannen met hun nieuwe technologie. Ze kennen de waarde van hun ontdekking (en hebben daarom een patent aangevraagd). Maar de zenuw is nog niet gebruikt in een echte robot. Maar zelfs als die stap nog heel ver weg is, zou de zenuw nu al in slimme stoffen gebruikt kunnen worden. Mensen zijn al langer op zoek naar draagbare technologie en deze vezel zou dat zomaar kunnen worden. De mogelijkheden zijn eindeloos.