Hoe meststoffen niet meer wegspoelen door regen

“Dank voor jullie dagelijkse mail”, schrijft Philip Idenburg ons. “Mijn leven is zeer verbeterd nu ik in een mopperend gezelschap altijd wel een verhaal bij de hand heb.” Vervolgens wees hij ons op een artikel in The Economist over een belangrijke uitvinding uit Sri Lanka om mest zodanig te bewerken dat het bij veel regen niet wegspoelt. “Dat vergroot de effectiviteit en verlaagt de kosten voor de boer”, verduidelijkt Philip. Met dank voor de tip bieden wij u hierbij de vertaling. En we houden ons warm aanbevolen voor leestips: redactie(at)theoptimist(punt)nl.

Mestkorrels

De mestkorrels die door boeren worden gebruikt op het platteland bevatten ureum, een samenstelling van nitraat, waterstof, koolstof en zuurstof. Deze stof kan goedkoper worden geproduceerd door ammoniak en koolstofdioxide onder hoge druk met elkaar te mengen.

Uiteindelijk worden dit korrels die gemakkelijk over het land te verspreiden zijn. Echter, wanneer deze korrels worden blootgesteld aan heftige regenval spoelt de ureum uit deze korrels weg. Een manier om deze verspilling tegen te gaan is dus meer dan welkom.

Oplossing

Nilwala Kottegoda van het Instituut voor Nanotechnologie in Sri Lanka denkt hiervoor een oplossing te hebben gevonden. Zij en haar team rapporteren dat het hen is gelukt om de ureummoleculen aan een stof te binden die ervoor zorgt dat de ureum niet oplost in water. Deze stof is hydroxyapatiet, een bestandsdeel dat zich ook in botten bevindt. Omdat hydroxyapatiet ook wordt gebruikt in de productie van capsules die medicijnen langzamer vrij geven, was Kottegoda’s keuze voor deze stof duidelijk. Het resultaat was dat iedere hydroxyapatietmolecule zich vasthechtte aan zes ureummoleculen – en dat was positief genoeg voor verder onderzoek.

Uiteindelijk bleek dat door het gebruik van hydroxyapatiet 80 procent van de ureum pas na ruim een uur verloren was. In de testen met puur ureum was de stof volledig verdwenen in 5 minuten.

Testsessies

Om te achterhalen of de nieuwe meststof een verschil zou maken op het platteland werkte Kottegoda samen met een aantal boeren nabij Sammanthurai, in Sri Lanka. Vier maanden lang voerde Kottegoda en haar team testsessies uit op een aantal rijstvelden van gelijke grootte. Op sommige velden werd pure ureum verspreid, op andere het nieuw gecreëerde ureum-hydroxyapatiet-mengsel en op sommige velden werd geen mest verspreid. Deze testen toonden aan dat het gebruik van hydroxyapatiet wel degelijk verschil maakte.

De velden die niet waren bemest, leverden 5500 kilo rijst per hectare op; de velden bemest met de pure ureum leverden 7250 kilo rijst per hectare op; en de velden bemest met de ureum-hydroxyapatiet meststof brachten maar liefst 7800 kilo rijst per hectare op.

Hoewel de productie van de nieuwe meststof duurder is dan de standaardmeststof zegt Kottegoda dat het gebruik van de ureum-hydroxyapatiet-meststof meer winst zal opleveren en boeren dus op lange termijn goedkoper uit zullen zijn.