Filmtips om de quarantaine door te komen: Sorry We Missed You

Tijdens de coronaquarantaine zitten velen van ons opeens dagenlang thuis. Na negentien keer The Optimist door te hebben gelezen, voel je misschien behoefte aan afwisseling. Daarom geven we, zolang de lockdown duurt, om de week een filmtip in onze nieuwe filmrubriek. Vorige week raadden we Capernaum aan. Nu is het tijd voor een van de weinige échte films over familie: Sorry We Missed You.

Als je denkt aan een film over familie, denkt het grote publiek aan Amerikaanse films zoals National Lampoon’s Vacation, waarin de familie met allerlei fratsen en humor op vakantie gaat. Toch is dit een overdreven en vervormd beeld, dat je in het echte leven niet zo snel tegenkomt. ‘Sorry we missed you’ daarentegen is door en door realistisch en daar zit de kracht van de film. We volgen de familie Turner door een moeilijke tijd in hun leven. Sinds vader Ricky Turner (Kris Hitchen) zijn baan is verloren tijdens de economische crisis van 2008, is de familie in moeilijk vaarwater terechtgekomen. Financieel zitten ze krap en de puberende zoon Sebastian Turner (Rhys Stone) helpt ook zeker niet om deze situatie te verzachten.

Naast familie leert de film je ook over essentiële beroepen waar je misschien niet altijd bij stilstaat. Zoals de titel al aangeeft gaat ‘Sorry we missed you’ voor een deel over een pakketbezorgdienst, waarbij Ricky via een vriend een baan weet te krijgen. Het laat zien dat er tijdens het bezorgen van een pakket nog heel wat obstakels moeten worden overwonnen. Daarnaast volgen we ook moeder Abbie Turner (Debbie Honeywood), die als thuiszorgmedewerker veel menselijk leed tegenkomt. Beiden hebben dus hun handen vol en dat is weer waar we terugkomen bij familie. Met al dit werk moeten er namelijk offers worden gebracht, onder andere in het contact met hun kinderen.

Ken Loach is een van de grotere Europese filmregisseurs, wat zeker wordt bevestigd door zijn filmografie. Hij laat zich niet afleiden door de glitter en glamour van Hollywood en houdt vast aan een realistische weergave van de wereld om hen heen. Dit is een keuze die hem duidelijk geen windeieren legt. Zo heeft hij met zijn Films ‘I, Daniel Blake’ en ‘The Wind that Shakes the Barley’ een Palme d’Or gewonnen op het filmfestival van Cannes, wat maar twee van een enorme lijst met nominaties en prijzen zijn die Loach onder zijn riem mag steken. Klik hier om te zien waar je de film kunt kijken.