Energie: de kans voor links en rechts samen

Hoe meer de verandering op gang komt, hoe merkbaarder dit ook wordt. Nieuwe regels moeten de transitie naar schone energie nu een extra impuls geven. En de weerstand hiertegen neemt toe. De overgang blijkt helemaal niet gratis te zijn. Is dat dan een reden om minder snel over te gaan op hernieuwbare energie? Of zou juist zo’n vertraging een dure vergissing kunnen zijn?

De overstap naar schone energie is niet alleen een Nederlands of Europees traject. Over de hele wereld verspreid ontstaat economische activiteit verbonden aan nieuwe energie. Behalve het implementeren van nieuwe technologie ligt het accent hierbij ook op het ontwikkelen van nieuwe technologie. Technologie om energie slimmer op te wekken, slimmer te gebruiken, slimmer op te slaan. Als Nederland nu niet aansluit op deze wereldwijde trend naar schone energie, dan ontbreekt straks wellicht hoognodige technologie om aan te kunnen haken bij de ontwikkelingen elders. Haast maken met de overstap op schone energie is dus niet alleen belangrijk voor een schoon milieu, maar is ook economische noodzaak. We mogen de kans, die de transitie naar schone energie biedt, gewoon niet missen.

Dit brengt direct wel het dilemma met zich mee: hoge kosten nu gaan ten koste van de economische groei (en gezien de gele hesjes ook de sociale stabiliteit.) Maar nu niet doorgaan met het ontwikkelen en toepassen van schone energie betekent op termijn een economische zwakkere positie. En als wereldwijd een vertraging van de overgang plaatsvindt, dan komen daarbij nog de extra kosten die de klimaatwijziging met zich meebrengt. Want hoe minder we doen aan schone energie, hoe groter de klimaatwijziging zal zijn en dus ook hoe groter de kosten die daarmee gepaard gaan.

Nu zult u zeggen: tja, er zijn niet veel CEO’s van multinationals tussen de gele hesjes te vinden, en de baten van de technologie die ontwikkeld wordt voor schone energie komen toch in eerste instantie bij die multinationals. Als de baten straks bij de multinationals komen, waarom zouden de lasten nu dan door de hele maatschappij gedragen moeten worden. Maar ook hiervoor zijn creatieve oplossingen mogelijk.

Een voorstel kan zijn dat multinationals het energieneutraal maken van woningen gaan financieren. Immers, de kosten van het energieneutraal maken komen in een keer bij de installatie, terwijl de baten, in de vorm van een lagere energierekening, in de 15 jaar daarna komen. Het overstappen op schone energie is dus veeleer een financieringsvraagstuk, dan dat het om een investering gaat die (gedwongen) door de burgers gedragen moet worden.

Er zijn al tal van initiatieven waarbij gemeenten, bedrijfsleven en financiële instellingen bereidheid tonen om de hoge kosten van de realisatie van schone energie in (oude) huizen anders in te vullen. Het blijkt dat wanneer de horde van ‘een groot bedrag ineens’ is genomen, er onder burgers veel animo is om mee te doen. Juist deze win-winsituatie is zo’n mooie kans die we als samenleving moeten oppakken. Draagvlak, voortkomend uit samenwerking tussen bedrijfsleven, inclusief de multinationals, en bevolking biedt immers ook meer ruimte voor gezamenlijke projecten tot het ontwikkelen van nieuwe oplossingen, voor een betere toepassing van de technologie voor schone energie. Tegen lage kosten!

Al met al ligt hier politiek dus een goede kans. Zowel de agenda’s van links als rechts kunnen gevolgd worden. De burgers worden er beter van, de economie als geheel wordt er beter van, de concurrentiekracht van ons bedrijfsleven wordt er beter van. En last but not least: we helpen mee aan een gezonde planeet. Want oh ja, daar ging het toch om.