The Optimist
The Optimist is een onafhankelijk opinietijdschrift over mensen en ideeën die de wereld veranderen.
Tijdens de coronapandemie veranderde het straatbeeld binnen no-time in een blauwe zee van wegwerpmondkapjes. Niet best voor natuur en milieu. Grafisch ontwerper Marianne de Groot-Pons heeft een oplossing.
Na weken te struikelen over alle blauwe wegwerpmondkapjes op straat, kwam Marianne op het idee om biologisch afbreekbare mondkapjes te ontwerpen. Op haar website schrijft ze: ‘In al die jaren dat ik werkzaam ben als grafisch ontwerper heb ik ook de aarde bevuild met het ontwerpen van drukwerk en verpakkingen, daarom wilde ik iets terug doen en tegelijkertijd het onderwerp ‘zwervend en zinkend wegwergplastic én het verbod daarop vanaf 1 juli 2021’ weer eens onder de aandacht brengen.’
De biologisch afbreekbare mondkapjes worden gemaakt van rijstpapier en zijn daarbij voorzien van weidemix. De bloemen die hieruit groeien zijn bijvoorbeeld korenbloem, gipskruid, moederkruid, schildzaad, petunia, leeuwenbek en dille. In tegenstelling tot de blauwe wegwerpvarianten, doet het ontwerp van Marianne dus juist iets terug voor de natuur. En ook voor de mens doet het wat terug, het rijstpapier wordt geproduceerd in een Nederlandse sociale werkplaats.
Zelfs de koordjes van de mondkapjes hebben een goed verhaal en zijn gemaakt van puur schapenwol van Nederlandse schapen. De koordjes zijn aan het kapje vastgeplakt met lijm op basis van aardappelzetmeel en water, en de rozetjes waarmee ze op maat kunnen worden gemaakt werden geponsd uit plantaardige eierdozen.
De mondkapjes zijn net zo goed of slecht beschermend als huisgemaakte stoffen mondkapjes. De kapjes zijn niet getest.
Bron: Marie Bee BloomJe moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Schrijf je gratis in voor onze PositiefNieuwsBrief (1 tot 3 e-mails per week). Uitschrijven kun je ieder moment door op de unsubscribe-link te klikken die onderaan iedere mailing staat.
Dit wordt als iets prachtigs gepresenteerd en de bedoeling is goed, maar stimuleert het perverse gedrag om dat wat we niet meer nodig hebben weg te gooien op een plaats waar het niet hoort. In dit geval bij voorkeur in de natuur, want er zit een weidemix in van van bloemen en kruiden. Cynisch gezegd: gooi ze niet direct op de straat, maar bewaar ze tot je in de natuur bent en gooi ze daar weg.
Het is altijd goed om mensen een handje te helpen Wouter!