De robot van de toekomst: niet van staal, maar cellen

Als we het hebben over robots, denken de meeste mensen waarschijnlijk aan metalen en elektrische machines zoals R2D2, the Iron Giant en Gort, maar Amerikaanse wetenschappers hebben daar een ander idee bij. Zij hebben namelijk een robotje gemaakt dat leeft.

Voordat je een nieuw Star Wars scenario voor ogen ziet: deze nieuwe robotwezens, die de wetenschappers ‘xenobots’ noemen, zijn slechts een millimeter groot en leven ongeveer tien dagen. De ‘motor’ van de wezens is het kloppen van hartcellen, waaruit ze deels bestaan. Twee voorbeelden van de wezens die nu worden getest zijn een xenobot die met twee langs zijn borst gedrapeerde benen rondzwemt en een xenobot die met een klein buideltje allerlei (kleine) ladingen vervoert. Het voordeel van zulke levende robots is dat, als ze beschadigd raken, ze zichzelf kunnen repareren. Ook is handig dat de robots vanzelf vergaan als ze hun taak hebben vervuld, zonder enig overblijfsel achter te laten.

De levende robots worden gemaakt met cellen van de zogenaamde Klauwkikker. Met een speciaal voor het project ontwikkeld algoritme, worden huid- en hartcellen samengevoegd tot honderden verschillende 3D-vormen. Vervolgens test de computer in een simulatie of de robots allerlei taken kunnen uitvoeren (bijvoorbeeld hoe ver ze kunnen bewegen). De beste ontwerpen mogen door naar de volgende ronde. Zo heeft het algoritme de robots getest totdat er honderd generaties de revue hadden gepasseerd. De ontwerpen die na dit proces overblijven worden nu getest.

Wat de robots precies moeten gaan doen is nog niet duidelijk, maar mogelijkheden zijn bijvoorbeeld dat ze microplastic uit de oceaan kunnen vissen, giftige stoffen kunnen verteren en medicijnen kunnen toedienen. Ook zijn er al plannen om de robots groter en ingewikkelder te maken, bijvoorbeeld door het toevoegen van bloedcellen en zenuwstelsels.

De wetenschappers geven aan dat ze met de ontdekking willen laten zien dat het mogelijk is om levende wezens te creëren. Ook hopen ze dat we met de nieuwe robots meer te weten komen over de ‘software van het leven’. Door er namelijk achter te komen hoe dit soort biologische structuren werken, kunnen we volgens de wetenschappers effectiever kanker, ouderdom en aangeboren afwijkingen bestrijden en beheersen. Dit brengt wel een nieuw ethisch vraagstuk met zich mee. Een van de onderzoekers geeft aan dat de openheid waarmee deze ontwikkelingen plaatsvinden, belangrijk is voor de maatschappelijke discussie. Beleidsmakers kunnen hierdoor op termijn het beste bepalen hoe met dit ‘nieuw leven’ om te gaan.