De perfecte lach volgens de wetenschap ontrafelt

‘Wat heb je een mooie lach’, is een graag gehoord compliment. Maar wát maakt een glimlach nou mooi? Dat vroegen wetenschappers van de Universiteit van Minnesota zich af. Zij onderzochten de kenmerken van een ‘winning smile’ en wat blijkt, een mooie glimlach is op een indrukwekkende manier uitgebalanceerd, waarbij zaken als breedte, symmetrie, de scherpte van de mondhoek en de hoeveelheid aan tanden een cruciale rol spelen.

De onderzoekers legden aan meer dan 800 mensen 3D-animaties voor van lachende gezichten, waarbij de glimlach steeds anders was, en ook veranderde. Zo ging bij sommige gezichten eerst de ene mondhoek, en daarna pas de andere omhoog. Ook varieerden de breedte, de hoogte van de mondhoeken ten opzichte van het gezicht en de mate waarin de mond open stond. Vervolgens vroeg men de testpersonen bij de verschillende animaties te bepalen of zij de lach nep, oprecht, aangenaam of eng vonden.

Uit de resultaten bleek dat mensen de meest positieve indruk kregen van een niet al te brede lach die niet te veel tanden liet zien. Om het nog wat wiskundiger te benaderen: de mooiste lach was symmetrisch, met een mondhoek tussen de 13 en 17 graden, en een breedte die niet groter was dan 62% van de afstand tussen de pupillen van de ogen.

Een voorzichtige conclusie is dat de klassieke ‘tandpastasmile’ dus niet altijd als de meest aangename lach wordt gezien en zelfs in je nadeel kan werken. De onderzoekers hopen op nog meer positieve toepassingen van de resultaten. Zo kunnen ze bijdragen aan een meer realistische weergave van lachende karakters in videospelletjes. Maar belangrijker is misschien wel dat de bevindingen waardevol kunnen zijn voor klinieken die patiënten met aangezichtsverlamming helpen met het herstellen van hun gezichtsuitdrukkingen.