Boek van de Radio – De profeet, verteld voor kinderen van Tiny Fisscher

Betekenis Boekenclub met het Boek van de Radio: De profeet, verteld voor kinderen door Tiny Fisscher, Pyhai (illustraties) Uitgeverij Samsara

Kahlil Gibran (1883–1931) heeft een wonderlijk leven achter de rug. Beroemd geworden als schrijver van vele verhalen, ik heb al vele jaren zijn boek ‘Spiegels van de ziel’ in de kast staan, waar ik overigens graag verhalen uit voorlas voor mij kinderen gezien de vouwen in dat boek. Zoals het verhaal over vriendschap: ‘Want liefde die iets anders zoekt dan het ontsluiten van haar eigen geheimenis is geen liefde, maar een uitgeworpen net, en alleen wat waardeloos is wordt gevangen.’

Dit soort wijsheden in die verhalen heeft altijd een breed lezerspubliek getrokken. Over zijn leven is veel bekend én veel onbekend. Vooral over zijn relaties wordt veel verondersteld. In de inleiding van ‘Spiegels van de ziel’ schrijft Aleid Swierenga: ‘Gibran was lichamelijk nooit erg sterk geweest, maar sinds 1921 had hij ernstige hartklachten. Dit belette hem niet tot het eind van zijn leven hard te werken, als schrijver én als schilder. Hij had het zelfbeklag en het pessimisme uit zin jonge jaren achter zich gelaten en trad thans het leven met stoïcijnse kalmte, een grote dosis optimisme en een universeel gevoel van liefde tegemoet.’

Mooi dat dan in 1923 ‘De profeet’ uitkomt, een boek vol verhalen over ene Almustafa die in het fictieve stadje Orfaleze woont. Enigszins teruggetrokken, met weinig mensen echt in contact, maar hij wordt wel opgemerkt door de bewoners. Dat blijkt wel als hij op een dag wil vertrekken met de boot waar hij zijn landgenoten in heeft ontdekt. Terug naar vanwaar hij kwam. Maar voor hij vertrekt worden hem allerlei vragen gesteld, want de bewoners vermoeden dat hij een wijs mens is die antwoorden heeft op hun vragen. En daar komen dan verhalen van.